Het natuurlijke atletisch vermogen en het hoge energieniveau van het ras betekenen dat dagelijkse lichaamsbeweging een must is om te voorkomen dat ze zich vervelen en overgewicht krijgen, maar het gemak waarmee de meesten worden getraind, biedt toegewijde eigenaren de mogelijkheid om zich in te schrijven voor flyball- of behendigheidstraining, outlets waar de Welshie het goed doet Aan.
De mooie gepluimde vacht is relatief gemakkelijk te verzorgen, maar toekomstige eigenaren moeten bereid zijn om hun hond af en toe te borstelen en te wassen om hem in goede conditie te houden. Het ras lijdt aan opmerkelijk weinig gezondheidsproblemen, hoewel heupdysplasie en de daaropvolgende ontwikkeling van artrose helaas veel voorkomen. De gemiddelde levensverwachting voor de Welsh Springer Spaniël is 12-15 jaar.
De Welshie stamt af van een groep honden die bekend staat als 'Land Spaniëls' (in tegenstelling tot 'Water Spaniëls', bijvoorbeeld de Ierse Water Spaniël), die rond de zestiende eeuw werden gebruikt om wild op jacht te spoelen en op te halen. Nobles in heel Europa hadden de neiging om voor dit doel een groot aantal Spaniëls te houden, waarbij elke regio honden ontwikkelde die eigenschappen hadden die geschikt waren voor hun specifieke behoeften. Hoewel achttiende-eeuwse geschriften een 'Welsh Cocker' beschrijven, wordt algemeen aangenomen dat dit een verkeerde benaming is geweest die wordt toegepast op de voorlopers van het moderne ras, in plaats van een nauwe verwantschap met de Cocker Spaniël te impliceren.
De Kennel Club heeft dit gedurende de 19e eeuw enige tijd niet als een op zichzelf staand ras erkend, waarbij Welshies samen met Engelse springer spaniëls werden getoond, die alleen in kleur verschilden. De Welsh Springer Spaniël werd uiteindelijk formeel erkend door de Raad van beheer in 1913. Terwijl de populariteit van de Engelse Springer ertoe leidde dat hij de meest dominante van de twee rassen werd, werd de Welsh Springer Spaniël heeft altijd een zeer toegewijde aanhang gehad en aanhoudende inspanningen om het ras in de twintigste eeuw te behouden en te verbeteren, wat betekent dat de toekomst relatief veilig is. In een model dat door veel rasverenigingen zou moeten worden gevolgd, leggen de Welsh Springer Spaniël-clubs grote nadruk op de werkeigenschappen van hun honden, waarbij jachtproeven en veldtesten zeer gewaardeerde maatstaven zijn voor de kwaliteit van de honden.
De Welsh Springer Spaniël is een relatief hoekig uitziende hond, vanwege zijn slanke bouw en schuine voorhand. Zoals bij elk werkend ras, moet de algehele vorm echter in verhouding zijn, waarbij de neiging van sommige honden om overdreven langbenig te zijn, wordt ontmoedigd. De schedel is licht gewelfd en leidt door een uitgesproken stop naar een middellange snuit. De jukbeenderen zijn meestal vrij prominent aanwezig, wat bijdraagt aan het gehoekte uiterlijk van de hond. De ogen zijn donkerbruin of hazelnootkleurig, ovaal van vorm en zien er vriendelijk uit. De gevederde oren zijn halverwege de schedel geplaatst en hebben de vorm van een omgekeerde traan die aan de zijkant van het gezicht hangt.
De nek en rug moeten stevig gespierd zijn, met de nek en lendenen licht gebogen, altijd klaar om in actie te komen. De staart wordt meestal horizontaal gedragen en kan een lichte opwaartse krul hebben naar de punt toe. De voorpoten vertonen een duidelijke hoeking, waarbij de punt van de elle boog ver achter het verste punt van de schouder wordt gedragen, waardoor zowel de elle boog als de schoudergewrichten een ruime hoek krijgen. De achterpoten zijn mager en gespierd, en de benen moeten sterke, maar niet zware botten hebben. Bevedering van zowel voor- als achterpoten is gemarkeerd.
Het ras heeft een glanzende, platte vacht, die nooit stug of golvend mag zijn, en die voldoende dicht is om enige bescherming tegen de elementen te bieden. Rood en wit is de enige kleurencombinatie die in het ras wordt gezien. Mannelijke Welsh Springer Spaniëls zijn gewoonlijk ongeveer 48 cm lang bij de schoft, met vrouwtjes staan 46 cm hoog. Het gemiddelde gewicht is respectievelijk 18 tot 25 kg en 16 tot 23 kg voor mannen en vrouwen.
De Welsh Springer is een opgewekt, enthousiast en energiek ras, het soort hond dat de terugkeer van een eigenaar zelfs na een korte afwezigheid met pure, ongebreidelde vreugde zal begroeten. Het zijn heel zachtaardige honden en uitstekende huisdieren, vooral als ze op jonge leeftijd aan kinderen worden voorgesteld. Deze zachtheid komt ook tot uiting in hun gevoeligheid voor kritiek of harde behandeling, waar het ras niet goed op reageert.
Vanwege de oorsprong van het ras en de aard van het werk dat ze moesten uitvoeren, zijn het geen sterk onafhankelijke karakters, die meestal naar hun eigenaren kijken voor begeleiding in nieuwe situaties. Om dezelfde redenen zijn ze altijd enthousiast om te behagen en proberen ze constant te raden naar en te voldoen aan de bedoelingen van de eigenaren. Ze hebben ook de neiging om op hun hoede te zijn voor vreemden, geven de voorkeur aan het gezelschap van degenen die ze kennen, in plaats van zich aan te passen aan de 'er zijn geen vreemden, alleen vrienden die ik nog niet heb ontmoet' van andere rassen, zoals de Cavalier King Charles Spaniël.
Zoals hieronder wordt besproken, is dit een atletisch en energiek ras, en zonder voldoende hoeveelheden en intensiteit van lichaamsbeweging kan de Welshie hyperactief worden, soms tot uiting in ongewenst gedrag, zoals destructief graven of kauwen. Dit moet echter niet worden gezien als een fout, maar eerder als een indicatie van een onvervulde behoefte aan stimulatie.
Als werkend ras vertoont de Welsh Springer Spaniël een bovengemiddelde intelligentie, hoewel ze enigszins gemakkelijk kunnen worden afgeleid. Hun verlangen om te behagen betekent dat training loont, maar eigenaren moeten de training correct benaderen, door deze in korte sessies te introduceren, in omgevingen waar afleiding tot een minimum wordt beperkt en door deze stimulerend te maken. Het zou bijvoorbeeld oneerlijk zijn om van een Welshie te verwachten dat hij een nieuw commando leert midden in een stadspark, waar passerende honden, mensen en vogels zorgen voor constante afleiding van de aanwijzingen van de eigenaar.
Bij dit ras moet de focus liggen op lof en beloning van goed gedrag, in plaats van kritiek op fouten, aangezien een harde behandeling ertoe kan leiden dat de hond zich terugtrekt, wat de voortgang op lange termijn belemmert. Welsh Springers kunnen als puppy's wat traag zijn in het zindelijk maken, hoewel er soms verwarring bestaat over de vraag of de pup ongepast is bevuild, aangezien velen onderdanig moeten plassen wanneer ze worden benaderd of geaaid. Benchtraining kan nuttig zijn om het trainingsproces te versnellen, hoewel dit ras niet voor langere tijd onbeheerd in de bench mag blijven, omdat verlatingsangst zich in de loop van de tijd kan ontwikkelen.
Voor een stamboom hondenras zijn er opmerkelijk weinig erkende gezondheidsproblemen bij de Welsh Springer Spaniël.
Cataract
Hoewel dit meestal een aandoening is die wordt gezien in gevorderde jaren, kan erfelijke cataractontwikkeling worden gezien bij Welsh Springer-puppy's. Tekenen ontwikkelen zich vanaf de leeftijd van 8–12 weken, met bleke afzettingen in de ooglenzen, die het gezichtsvermogen beïnvloeden en gewoonlijk evolueren en blindheid veroorzaken in de eerste één tot twee levensjaren. Aangezien dit een erfelijke aandoening is, mogen aangetaste dieren niet worden gebruikt voor toekomstige fokkerijen en moeten volwassenen die aangetaste pups hebben voortgebracht uit de fokdieren worden verwijderd.
Distichiasis
De groei van accessoire of abnormaal geplaatste wimpers, die over het oogoppervlak kunnen wrijven en ongemak kunnen veroorzaken. Tekenen worden meestal vanaf jonge leeftijd gezien. Chirurgische excisie van de abnormale wimpers is meestal genezend.
Ectropion
Deze aandoening heeft normaal gesproken invloed op het onderste ooglid, dat naar binnen wordt gescrolld om opnieuw de haren van de oogleden over het oogoppervlak te laten wrijven. Eenvoudige corrigerende chirurgische ingrepen kunnen verlichting bieden, maar het kan nodig zijn om de definitieve correctie uit te stellen totdat de pups volgroeid zijn. In dat geval kan de huid onder het oog tijdelijk worden 'gehecht' door een dierenarts.
Glaucoom
Er bestaat een zwakke aanleg bij de Welsh Springer Spaniël om glaucoom of verhoogde vloeistofdruk in het oog te ontwikkelen. Dit is waarschijnlijk een erfelijk probleem, aangezien tekenen al zichtbaar zijn vanaf een leeftijd van 10 weken en vrouwtjes vaker geïnfecteerd zijn. De verhoogde druk leidt tot ongemak, vergroting van het aangedane oog en waarschijnlijk slechtziendheid.
Heupdysplasie
Dit is de belangrijkste van de erkende gezondheidsstoornissen van het ras, waarbij Welsh Springer Spaniëls consequent slecht scoren in de ranglijst van rassen. Het kogelgewricht van de heup vormt het resultaat van een uiterst complexe coördinatie van meerdere groeischijven bij jonge honden, en lichte verstoringen in slechts een of twee van de vele groeicentra rond de gewrichten kunnen leiden tot misvorming en aanzienlijke mobiliteit problemen. Dit manifesteert zich meestal als kreupelheid bij pups van 6-12 maanden oud, en hoewel velen de initiële periode van gewrichtspijn zullen ontgroeien, zullen de meeste aangetaste honden op latere leeftijd artrose van de heupgewrichten ontwikkelen.
Hypothyreoïdie
Een slechte schildklierfunctie is meestal het eindresultaat van een auto-immuun proces van vernietiging van schildklierweefsel. Lage schildklierhormoonspiegels leiden tot een afname van de stofwisseling, wat zich vertaalt in gewichtstoename, lethargie, inspanningsintolerantie en huid- / vachtveranderingen, waarbij haaruitval vaak het symptoom is dat het meest opvalt voor eigenaren. De behandeling van deze aandoening is eenvoudig en effectief, waarbij orale suppletie van schildklierhormoon leidt tot verbetering van de symptomen binnen 6–12 weken.
Progressieve retinale atrofie
Deze degeneratieve oculaire aandoening manifesteert zich gewoonlijk tussen de leeftijd van 5 en 7 jaar, met verlies van gezichtsscherpte als gevolg van afsterven van sensorische retinale cellen in beide ogen. Dit is een relatief laat begin in vergelijking met veel andere rassen, wat betekent dat het mogelijk is dat aangetaste honden de pool van fokdieren zijn binnengedrongen voordat ze symptomen vertoonden.
Welsh Springer Spaniëls zijn extreem energiek en vereisen veel regelmatige lichaamsbeweging. Eenvoudig aan de lijn lopen is niet echt voldoende om het ras mentaal en fysiek in goede gezondheid te houden. Ze zijn zeer geschikt als hardloopgenoot en profiteren enorm van deelname aan goed gestructureerde, stimulerende activiteiten, zoals flyball- of behendigheidslessen. Zonder ongeveer twee uur lichaamsbeweging per dag zal een Welsh Springer Spaniël waarschijnlijk overgewicht en gefrustreerd raken, wat zich meestal manifesteert als ondeugend of hyperactief gedrag. Dit is geen ras voor een bankaardappel, of voor mensen die op zoek zijn naar een sierschoothondje.
De vacht van de Welshie is vrij gemakkelijk te verzorgen, omdat hij vrij goed bestand is tegen klitten en knopen. Vanwege zijn lengte en bevedering moet hij echter minstens twee keer per week worden geborsteld of gekamd om bramen en graszaden te verwijderen. De vacht werpt een matige hoeveelheid, wat voor sommige eigenaren een probleem kan zijn. Professionele verzorging is soms de moeite waard om de franjes rond de oren, ledematen en borst op te ruimen, hoewel dit niet strikt noodzakelijk is.
Zoals voor elke hond, zijn andere routinetaken die moeten worden uitgevoerd, zoals het knippen van nagels en het poetsen van tanden. Vanwege de neiging van Spaniëls om wasachtige oren te hebben, is oor reiniging belangrijk, omdat laaggradige bacteriële en schimmeloorontstekingen onopgemerkt kunnen blijven. Zorg er bij het schoonmaken van de oren van een hond voor dat een geschikt product wordt gebruikt, aangezien dierenartsen vaak schade aan de delicate structuren van het middenoor zien als gevolg van ongeschikte otische medicijnen of zelfs keukeningrediënten. Al deze moeten op jonge leeftijd worden geïntroduceerd, zodat ze goed worden geaccepteerd door de hond. Dit zal ook op latere leeftijd stressvrije veterinaire bezoeken vergemakkelijken.
0 Reacties