Het is een vrolijk en energiek ras, en is aardig voor kinderen, waardoor het een ideale speelkameraad is. Hoewel kinderen de waterspaniël misschien helpen om een deel van zijn energie in de tuin te besteden, heeft hij veel gestructureerde oefeningen nodig in de vorm van wandelen, rennen of idealiter zwemmen. Zoals de naam al doet vermoeden, is hij zeer comfortabel in het water en moet hij waar mogelijk toegang krijgen tot een meer of rivier, omdat dit ook helpt om de gezondheid en conditie van zijn unieke waterbestendige vacht te behouden. Het ras is over het algemeen gezond en heeft een gemiddelde levensverwachting van 10–12 jaar.
De Ierse Waterspaniël is een van een aantal rassen die als inheems in Ierland worden beschouwd, waaronder de Ierse Wolfshond, Ierse Setter, Softcoated Wheaten Terriër en Kerry Blue Terriër. Hoewel de exacte oorsprong in de loop van de tijd verloren is gegaan, wordt aangenomen dat voorlopers van het moderne ras minstens 1000 jaar geleden door de inheemse Kelten werden gebruikt, hoewel het onwaarschijnlijk lijkt dat deze honden spaniëls waren. Van andere spaniël rassen is bekend dat ze afstammen van inheemse Iberische rassen, die op hun beurt mogelijk vanuit Perzië naar Spanje en Portugal zijn gebracht. Deze “espaigneuls” begonnen echter pas rond de twaalfde eeuw in Frankrijk en daarbuiten te verschijnen, met de komst van de King Charles Spaniël en andere gedefinieerde rassen. Het feit dat een oud inheems Iers ras aanzienlijk heeft bijgedragen aan de moderne Ierse Waterspaniël staat niet ter discussie, grotendeels vanwege de unieke 'zweepstaart' van het ras, maar men gelooft dat geïmporteerde spaniëls, en mogelijk poedels, werden gebruikt in zijn latere ontwikkeling.
Als werkhond bezit het ras veel sterke punten. Het wordt soms meer vergeleken met een retriever dan met een spaniël, omdat het een zachte mond heeft en graag gekapt wild terug wil geven aan zijn meester vanaf het land of het water. Met wat oefening zal hij echter ook leren om te zetten, te richten en te veren zoals aangegeven door de eigenaar, en kan hij dus rollen vervullen die anders een kleine groep honden nodig zouden hebben; bijvoorbeeld een golden retriever, Engelse springerspaniël en Ierse setter . Om deze reden blijft het een populaire jachthond en komt hij regelmatig voor in de showring, maar het heeft nooit een enorme impact gehad op het publiek dat huisdieren bezit en wordt door de Raad van beheer vermeld als een van de zeldzaamste rassen op zijn register.
De Ierse Waterspaniël is uniek en ongebruikelijk in zijn uiterlijk. Ondanks zijn voorbijgaande gelijkenis met een poedel, is het een veel stevigere hond, en zijn kieskeurig ogende gekrulde vacht dient de zeer belangrijke functies van het afstoten van water en het helpen van drijfvermogen. Het ras heeft een vrij grote kop met een ronde koepel en een lange, sterke en vierkante snuit - de twee versmelten in elegante lijnen. De lippen zijn behoorlijk opvallend en dik, en de neus is leverkleurig. De oren zijn groot en staan op het hoofd, vallen tegen de wangen met overvloedige haarrimpels. De waterspaniël heeft kleine, bruine ogen die amandelvormig zijn.
Als u zich onder de dichte vacht voelt, onthult u een nek en rug die sterk en breed zijn, vooral in de lendenen. De ribbenkast is goed gewelfd en diep, zoals het een sporthond betaamt, en de buik is licht opgetrokken. De staart, uniek voor het ras, is kort, recht en taps toelopend, met ofwel heel kort, fijn haar of kaal los van de basis. Het bevindt zich onder het niveau van de rug en wordt soms een "rattenstaart" of "zweepstaart" genoemd. De kracht en kracht van de waterspaniël is duidelijk zichtbaar in zijn ledematen, die goed gehoekt en gespierd zijn en een sterke botstructuur hebben. De poten zijn groot en hebben zeer goed ontwikkelde eigenschappen die het ras helpen bij het zwemmen.
De vacht is olieachtig en bestaat uit strakke, dichte krullen met veel franjes. De lange krullen op de kruin van het hoofd geven het ras een ietwat komisch uiterlijk, maar de snuit is vrij van krullen en is bedekt met kort, steil haar. De vacht is altijd een rijke leverkleur. Mannetjes zijn 53-58 cm lang bij de schoft en wegen tussen 25 en 30 kg. Vrouwtjes zijn over het algemeen magerder, en hoewel ze bij de schoft 51-56 cm meten, wegen ze minder, met 21-26 kg.
De Ierse Waterspaniël is een grappig ras, en hoewel zijn merkwaardige haarstijl de perceptie kan beïnvloeden, wordt hij vaak beschreven als een humoristische hond die van clownesk gedrag houdt. Zoals elk ras dat is ontwikkeld om het wild terug te geven aan de hand van zijn meester, leeft het om te behagen en is het een zeer goed te trainen en loyaal huisdier. Het is tolerant en zachtaardig tegenover kinderen, vooral als het bij hen wordt opgevoed, en zal het leuk vinden om spelletjes te spelen en speelgoed op te halen met zelfs de allerjongsten.
Zijn jachtinstinct is sterk, en hoewel de meesten goed overweg kunnen met andere honden in hetzelfde huishouden, zijn velen onbetrouwbaar met katten of andere kleine huisdieren, en daarom moet er altijd toezicht worden gehouden. Hoewel zeer zelden agressief, is de waterspaniël terughoudend in zijn benadering van vreemden en is hij een goede waakhond.
Dit is een van de meest intelligente rassen van de stamboom en kan worden opgeleid tot een zeer hoge standaard, of het nu gaat om veldwerk, wedstrijden of algemene gehoorzaamheid. Veel waterspaniëls zijn echter ook koppig en onafhankelijk van geest, en zullen proberen te profiteren van een eigenaar van wie ze onzekerheid of inconsistentie voelen.
Ondanks hun vele aantrekkelijke kwaliteiten zijn waterspaniels niet per se de beste keuze voor een eerste hondenbezitter, aangezien training en discipline belangrijk zijn om elke neiging tot onhandelbaar of ongepast gedrag te beheersen. Voor een ervaren eigenaar is de 'sky the limit' als het gaat om het trainen van een Ierse Waterspaniël, maar beginners kunnen moeite hebben om de basis onder de knie te krijgen met een ras dat in staat is om allerlei onheil te verzinnen.
Vanwege zijn lange geschiedenis, werkachtergrond en genetische diversiteit is de Ierse Waterspaniël een zeer gezond ras. Net als elke andere rashond is hij echter vatbaar voor bepaalde problemen.
Cataract
Deze dichte afzettingen, die er vaak melkachtig of kristalachtig uitzien, verschijnen in de lens van een of beide ogen en kunnen een aanzienlijke visuele beperking veroorzaken. Bij de meeste honden ontwikkelen deze zich als een leeftijdsgebonden degeneratieve verandering, maar bij de Ierse Waterspaniël is er een erfelijke vorm waarbij beide ogen al vanaf de leeftijd van vijf jaar beginnen te degenereren. Vanwege de erfelijke aard van deze aandoening, mogen aangetaste honden niet voor de fokkerij worden gebruikt, hoewel velen verschillende nesten hebben gehad voordat er tekenen zich manifesteren.
Folliculaire dysplasie
Net als de Portugese waterhond , aan wie de Ierse Waterspaniël waarschijnlijk verwant is, kan het ras vanaf de leeftijd van ongeveer twee tot vier jaar aanzienlijk haarverlies lijden. Hoewel dit eerst kan verschijnen als kleine stukjes haarverlies, strekt het zich vaak uit tot de hele romp en is het het resultaat van degeneratieve veranderingen in de haarzakjes. Het blijkt een sterk erfelijke aandoening te zijn.
Om deze reden moeten alle fokhonden worden geröntgend en moeten hun gewrichten worden gescoord, en potentiële kopers moeten erop staan de resultaten van beide ouders te zien voordat ze een waterspaniël-puppy kopen. Hoewel genetica een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van de aandoening, geldt dat ook voor voeding en lichaamsbeweging, en jonge honden moeten een dieet van goede kwaliteit krijgen en niet te krachtig worden getraind tijdens het groeien.
Malocclusie
Orale misvormingen kunnen worden gezien bij sommige waterspaniël-pups met ongelijke lengte in de boven- en onderkaak, waardoor tanden in contact komen en de mond niet normaal sluit. Dit zal vooral duidelijk worden bij de uitbarsting van het gebit bij volwassenen vanaf een leeftijd van ongeveer vijf maanden. Hoewel drastische corrigerende chirurgie mogelijk is, biedt selectieve extractie van probleemtanden een meer redelijke en humane benadering om deze misvorming te beheersen.
Progressieve retinale atrofie
Hoewel dit geen groot probleem is in het ras, worden sommige honden getroffen door deze aandoening, waarbij het lichtgevoelige netvliesweefsel aan de achterkant van het oog op middelbare leeftijd begint te degenereren, wat resulteert in volledige of gedeeltelijke blindheid.
Dit zijn extreem actieve honden en zullen niet gelukkig zijn als ze binnenshuis worden opgesloten of voor langere tijd geen beweging krijgen. Twee uur moeten als hun minimale lichaamsbeweging per dag worden beschouwd, en dit zou idealiter voldoende mogelijkheden moeten bieden om te zwemmen, want de waterspaniël is comfortabel in het water zoals weinig andere rassen.
Als hij niet aan de lijn is, moet hij zorgvuldig onder toezicht staan, anders leidt zijn jachtinstinct hem ertoe een ander dier te achtervolgen. Eenmaal voldoende uitgeoefend, zijn de meeste waterspaniels ontspannen in huis, maar ze hebben ook baat bij de toegang tot een behoorlijke tuin.
De strak gekrulde vacht moet regelmatig worden geborsteld om matteren te voorkomen, maar ook om de overvloedige oliën die door de huid worden afgescheiden te verdelen en die belangrijk zijn voor het gezond houden van het waterbestendige haar. Regelmatige blootstelling aan water, tijdens het zwemmen of baden, is ook belangrijk. Het ras werpt heel licht af en kan als relatief hypoallergeen worden beschouwd.
Net als andere spaniëls is de waterspaniël vatbaar voor het ontwikkelen van oorontstekingen, omdat zijn lange hangende oren, verzwaard door hun zware krullen, slecht geventileerd zijn en de neiging hebben om veel oorsmeer te verzamelen. Regelmatig reinigen met een was verwijderend reinigingsmiddel dat wordt aanbevolen door een dierenarts is de beste manier om dit probleem te voorkomen.
0 Reacties