Je zult dus zeker bij een dierenarts terecht komen, alleen al voor de inentingen, maar ook bij oorproblemen en gebitsproblemen. Het is dan prettig dat de dierenarts de tanden en de oren goed mag bekijken. Heb jij dit van jongs af aan bij de puppy gedaan en doe jij dit nog steeds regelmatig bij de volwassen hond, dan zul je daar de vruchten van plukken.
Het is prettig voor drie partijen als dit nakijken goed gaat: voor de dierenarts, voor jezelf en voor de hond. De dierenarts kan dan ook beter en sneller een diagnose stellen als hij de hond rustig en goed mag bekijken. Op deze manier wordt de gang naar de dierenarts geen marteling, kwelling. Een puppy heeft in het begin veel inentingen nodig, de dierenarts zal dan tevens de oren, de ogen en het gebit van de hond willen bekijken. Jong geleerd is oud gedaan geldt ook hierbij.
Je oefent in de praktijk met het gebit controleren, in de oren kijken enz. De dierenarts doet dit bij elk bezoek en de hond zal zich hieraan overgeven. Beloon hem direct! Wacht niet totdat je weer in de auto zit, of buiten bent, maar beloon meteen. Vaak geeft de dierenarts de hond een koekje na goed gedrag. Niet iedere hond is daar echter gevoelig voor (uit de praktijk: de hond neemt niets van de dierenarts aan en wil alleen richting de uitgang van de behandelkamer).
Kom je bij de dierenarts om de hond te wegen dan is het prettig als jouw dierenarts de hond ook even begroet in een meer ontspannen sfeer dan in de behandelkamer. Ben jij erg tevreden over jouw dierenarts en zijn er meer artsen in dezelfde praktijk, dan kun je er voor kiezen om zoveel mogelijk een consult af te spreken als je “eigen” dierenarts dienst heeft. Dit is voor jou, maar zeker ook voor de hond vertrouwd.
0 Reacties