Het Mioritic heeft een lange en eerbiedwaardige geschiedenis, met wortels die teruggaan tot de oude Romeinen. Een grote logge hond, de Mioritic heeft een verrassende behendigheid wanneer hij dat nodig heeft, bijvoorbeeld als een roofdier hem nadert. Van nature is hij een waakhond en zal hij met grote felheid handelen om degenen die hij kent en liefheeft te beschermen. Omgekeerd is hij terughoudend tegenover vreemden en geneigd hen met argwaan te bezien. Om deze reden moet de Mioritic goed gesocialiseerd zijn als puppy en moet hij gehoorzaam zijn, zodat zijn vermogen om een beer of lynx neer te halen niet verkeerd wordt gericht op een menselijke vreemdeling.
In de voorbije eeuwen hielden boeren de Mioritic als werkhond en werden er geen schriftelijke gegevens bijgehouden over de ontwikkeling van het ras. We weten echter dat het een oud ras is, misschien zelfs daterend uit de oude Romeinse tijd. Er zijn intrigerende aanwijzingen voor deze oude oorsprong in de vorm van gravures die gevechtsscènes weergeven tussen de Romeinen en de Daci (afkomstig uit de buurt van de Karpaten). De muurschilderingen tonen grote, gespierde, bebaarde honden die lijken op de Mioritic die in de strijd is verwikkeld. Inderdaad, middeleeuwse koningen zouden deze honden gebruiken als onderdeel van hun leger.
Er is toen weinig bekend over het ras, behalve dat eeuwenlang een grote, ruige hond werd gehouden die fel was toen hij werd opgeroepen, en werd gehouden door analfabete Roemeense boeren om hun vee en land te beschermen. Gebruikt voor jagen, hoeden en bewaken, overleefde deze hond de moderne tijd als wat we nu kennen als de Roemeense Mioritic Herdershond. In de 20e eeuw groeide de belangstelling voor de geschiedenis van het ras en het behoud van de zuiverheid ervan. In 1981 werd de eerste officiële ras standaard geregistreerd en in 2005 werd het ras geregistreerd bij de Federation Cynologique Internationale.
De Mioritic is een imposante hond, zowel qua formaat als karakter. Volwassen honden kantelen de weegschaal met een indrukwekkende 50 tot 60 kg - bijna hetzelfde als die van een volwassen vrouw - en staan ongeveer twee derde van een meter hoog op de schouder.
Verborgen onder die ruige vacht hebben deze honden een werkmanachtige vorm met een lang rechthoekig lichaam en rechte maar echte benen. Hoewel ze niet lichtgewicht zijn, met een matig zware botstructuur, kunnen ze indien nodig een beroep doen op snelheid. In de eerste plaats zijn ze gebouwd voor kracht en hebben ze de sterke brede schedels en brede schouders om ervoor te laten zien. Die kaken zijn in staat om een lynx, wolf of beer aan te pakken en ten goede te komen. Mioritic wordt geboren met een lange staart die aan het einde opkrult, maar waar dit niet illegaal is, kiezen sommige eigenaren ervoor om de staart te laten couperen.
Hun vacht is aangepast aan het buitenleven en bestaat uit een dubbele laag. De onder vacht is dik en zacht, terwijl de verhullende buitenste haren grove zijn en tot vijftien centimeter lang kunnen worden. De meest voorkomende vachtkleuren zijn crème, wit of lichtgrijs, of een combinatie van alle drie.
Met een hond waarvan de oorsprong is om te waken en te beschermen tegen angstaanjagende roofdieren, is het misschien verrassend dat de Mioritic de reputatie heeft kalm en goedgemanierd te zijn in de buurt van kinderen. Het lijkt erop dat wanneer een Mioritic zijn mensenfamilie accepteert als onderdeel van zijn roedel, hij voor niets zal stoppen om hen te beschermen en bovendien loyaal, liefdevol en zachtaardig is. De sleutel tot het mysterie van deze twee tegengestelde kenmerken lijkt de van nature beschermende aard van de Mioritic te zijn. Als hij je eenmaal als vriend ziet, in plaats van als vijand, zal hij hemel en aarde bewegen om je veilig te houden.
Als je echter een vreemde bent, zal hij je met argwaan beschouwen en het is het beste om de hond niet te pushen, anders kunnen de gevolgen verschrikkelijk zijn. Zoals bij elk hondenras, is een goede socialisatie als pup essentieel. Dit geldt vooral voor de Mioritic, gezien zijn combinatie van kracht, potentieel voor agressie en achterdocht naar vreemden. Een slecht gesocialiseerde en op hun hoede Mioritic is geen hond die een vreemde op een donkere nacht zou willen ontmoeten.
De Mioritic is een intelligent ras dat van nature behoorlijk gehoorzaam is. Ze zijn echter niet geschikt voor starters, gezien hun kracht en beschermingsinstinct. In plaats daarvan moet de ideale Mioritic eigenaar ervaring hebben met honden en weten hoe hij een hond moet motiveren die soms koppig kan zijn.
Vroegtijdige socialisatie is van vitaal belang, waarbij de pup op een positieve manier wordt blootgesteld aan een breed scala aan bezienswaardigheden, geluiden en ervaringen. Dit helpt hem om deze dingen als normaal te aanvaarden en gaat zijn natuurlijke neiging om vreemden te wantrouwen tegen.
Een krachtige hond, de Mioritic moet gehoorzaamheidstraining hebben. Op beloning gebaseerde trainingsmethoden zijn zeer effectief, omdat ze de hond op humane wijze leren luisteren naar de eigenaar. Bovendien zullen ze gemakkelijker leren zodra ze hun eigenaar vertrouwen, waardoor dominante trainingstactieken ongepast zijn. Dit betekent natuurlijk niet dat de eigenaar niet vastberaden maar eerlijk moet zijn - dit is inderdaad essentieel zodat een Mioritic begrijpt wie de leiding heeft en wat zijn plaats binnen het gezin is.
De Roemeense Mioritic Herdershond is een ras dat in de loop van de tijd is geëvolueerd, zodat alleen de meest geharde honden het hebben overleefd. Denk terug aan hun rol als beschermers die buiten in barre weersomstandigheden leefden, toen ze waarschijnlijk te maken hadden met wolven en lynxen, en je begrijpt hoe zwakkere honden nooit lang genoeg zouden overleven om hun genen door te geven.
Met een reputatie als taai en winterhard, is de Mioritic dat zeldzame ding - een hondenras met relatief weinig erfelijke gezondheidsproblemen. Bij het zoeken naar een Mioritic-puppy moet de toekomstige eigenaar de afstamming van de ouderhonden zorgvuldig controleren om er zeker van te zijn dat ze niet nauw verwant zijn. Met een hecht familie-erfgoed is er een verhoogd risico op genetisch gekoppelde gezondheidsproblemen.
Heup- of elleboogdysplasie
Dysplasie verwijst naar de abnormale groei van de heup- of ellebooggewrichten. De soepele beweging van deze gewrichten hangt ervan af of ze perfect in elkaar passen, en dysplasie verstoort deze pasvorm. Als een deur die niet in het kozijn sluit, raakt hij uiteindelijk beschadigd. Wanneer de schade aan een gewricht is, leidt dit tot ontsteking en pijn. Maar verder probeert het lichaam de schade te herstellen door nieuw bot neer te leggen, wat een soepele beweging verder in de weg staat.
In de vroege stadia zal een hond met heup- of elleboogdysplasie waarschijnlijk mank gaan lopen. Na verloop van tijd wordt het ongemak steeds erger en kan het de kwaliteit van leven beïnvloeden. Naarmate het remodelleren van het bot doorgaat, wordt het gewricht dikker en minder beweeglijk, wat een aanzienlijke invloed heeft op het vermogen van de hond om te oefenen.
Dysplasie is een erfelijke aandoening en kan worden vermeden door alleen ouderhonden te fokken die zijn gescreend als zijnde vrij van dysplasie. Wees nooit verlegen om de fokker te ondervragen over welke screening hun fokdieren hebben gehad en wat de resultaten waren. Overweeg in een ideale wereld alleen om een puppy te kopen van twee ouders met lage dysplasiescores.
Als hoedend en hoedend ras heeft de Mioritic een diepgewortelde behoefte aan mentale bezigheid en fysieke inspanning. Hoewel ze geen ras zijn dat gewend is om de hele dag te rennen zoals sommige van de herdersrassen, hebben ze de hele dag door een constant niveau van activiteit nodig. Ze moeten dagelijks minstens twee lange wandelingen krijgen, samen met wat vrije tijd wanneer ze vrij kunnen rennen en spelen.
Denk daarnaast aan mentale stimulatie voor de Mioritic. Ze moeten het gevoel hebben dat ze werk te doen hebben, dus als er geen kudde is om te bewaken, moet je dagelijks gehoorzaamheidstraining of behendigheid volgen, zodat de hond de kans krijgt om te pronken met zijn bekwaamheid bij het opvolgen van commando's.
Die ruige dubbele vacht vereist een minimum aan zorg. Een wekelijkse poetsbeurt is alles wat nodig is, samen met een snelle dagelijkse controle om vuil te verwijderen voordat het knopen vormt. Zoals bij elke hond, is dagelijks tandenpoetsen sterk aan te raden om de tandplak vrij te houden en tandvleesontsteking en wiebelende tanden te voorkomen.
0 Reacties