Hoewel het soms werd gebruikt om op kleine prooien te jagen, was het echte doel van de Peruaanse Naakthond in de oudheid als gezelschapsdier, en ook als een soort 'genezer'. Lokale mensen geloofden sterk, en sommigen doen dat nog steeds, dat dit ras het potentieel heeft om bepaalde aandoeningen te genezen. Levendige honden, ze genieten van de mogelijkheid om deel te nemen aan hondenevenementen, zoals gehoorzaamheid en behendigheid, en vanwege hun natuurlijke sportieve vermogens en intelligentie kunnen ze felle concurrenten worden.
Een van de echt oude rassen die nog steeds bestaan, de Peruaanse Naakthond of de Peruaanse Inca-orchidee, heeft vele eeuwen overleefd, daterend van vóór het Inca-rijk. Ze werden vaak afgebeeld op aardewerk en houtsnijwerk, en relikwieën die ze uitbeelden, zijn al in 750 na Christus gevonden. Ze werden traditioneel gezien als spirituele wezens met genezende krachten, en de lokale bevolking zou hen met groot respect hebben behandeld. Hun haarloosheid zorgt ervoor dat ze warm aanvoelen, en men denkt dat deze warmte helpt bij het genezen van menselijke ziekten, zoals artritis en astma. Sommige bronnen beweren dat zelfs hun urine als krachtig werd beschouwd en in de oude geneeskunde werd gebruikt. Naast hun gebruik als genezers waren het ook natuurlijk geboren jagers, die hun uitzonderlijke visie gebruikten om kleine prooien, zoals muizen, op te sporen en te vangen.
Ze werden al in 1955 erkend door de Federation Cynologique Internationale (FCI), en iets meer dan een decennium later begonnen Amerikanen het ras te importeren. Er wordt gedacht dat de eerste importeur een man was genaamd Jack Walklin, en in feite was hij het die ze de naam 'Peruvian Inca Orchid' gaf toen hij voor het eerst ontdekte dat het ras tussen orchideebloemen stond. Hun internationale populariteit is sindsdien gestaag toegenomen en ze zijn nu geregistreerd bij de Raad van beheer hoewel ze nog steeds als een zeldzaam ras worden beschouwd. Hoewel hij soms wordt gezien op hondenshows, is de Peruviaanse haarloze hond waarschijnlijk te vinden als een familiehuisdier.
De Peruaanse Naakthond wordt nog steeds vereerd in zijn thuisland en wordt algemeen aanvaard als de nationale hond van Peru - een onderscheiding die hij in 2001 ontving. De lokale overheid heeft ook een regel ingevoerd dat alle archeologische historische sites een paar Peruaanse Naakthonden moeten hebben Cadeau. Dit initiatief is erg populair bij toeristen en heeft geholpen om het ras te beschermen tegen mogelijke uitsterven.
Meer recentelijk werd een documentaire gemaakt genaamd El Perro sin pelo del Perú, die in première ging op de World Dog Show in 2016. Gemaakt door Pedro Santiago Allemant, het duurde 14 jaar om te maken, en het doel is om mensen te informeren over de geschiedenis van de ras.
In de eerste plaats een haarloze hond, de andere kenmerken worden als secundair beschouwd. Hoewel een kleine hoeveelheid piekerige vacht is toegestaan op hun voeten, kop en staart, moet de rest van de hond kaal zijn. Hun huid kan grijs, bruin, koper of gevlekt zijn en kan roze vlekken hebben. Oog- en neuskleur zijn afhankelijk van de vachtkleur. In werkelijkheid wordt een deel van de Peruaanse Naakthonden geboren met bont, maar deze honden mogen niet worden getoond. Deze honden zijn echter fantastische gezelschapsdieren en hebben niet veel van de klachten die hun haarloze tegenhangers wel hebben.
Peruviaanse haarloze honden zijn er in drie varianten: klein, middelgroot en groot. Honden moeten zo lang zijn als ze groot zijn (een verhouding van 1: 1). De kleinste van het ras meet 25 tot 40 cm en weegt slechts 4-8 kg. De middelgrote Peruaanse Naakthonden meten 40 tot 50 cm en wegen 8-12 kg. Ten slotte meet de grootste van het ras wel 50-65 cm en weegt hij 12-25 kg.
Hun lichaamstype is slank en gracieus met lange benen, maar moet ook wat gespierd zijn. Hun staart is opvallend dun en wordt meestal dicht tegen hun lichaam gehouden. Hun oren staan rechtop en zijn prominent en goed uit elkaar geplaatst op hun hoofd. Interessant is dat de oren van de harige variëteit kunnen omvallen vanwege het extra gewicht dat ze dragen.
Deze honden zijn energiek en houden van plezier, ze zijn meestal goed gehumeurd en aanhankelijk met hun gezin. Ze kunnen wantrouwend zijn tegenover vreemden en kunnen defensief optreden als ze een bedreiging voelen. Deze eigenschap maakt ze echter uitstekende waakhonden. Het is bekend dat ze een hechte band vormen met hun eigenaren, en vaak hechten ze meer aan één gekozen 'meester' boven alle anderen.
Soms zijn ze gevoelig en kunnen ze verlatingsangst ontwikkelen, vooral als ze lange tijd alleen worden gelaten. Ze kunnen het goed doen met jonge kinderen en dieren, en zullen ze op zijn minst tolereren. Door ervoor te zorgen dat ze vanaf de puppytijd aan hen zijn voorgesteld, wordt de kans groter dat ze met elkaar overweg kunnen.
De Peruaanse Naakthond scoort goed als het gaat om intelligentie en kan in hoge mate worden opgeleid. Ze hebben de neiging om nieuwe taken met vertrouwen en enthousiasme aan te pakken, maar er moet voor worden gezorgd dat ze niet worden afgeschrikt met discipline of straffen als ze falen. In plaats daarvan moeten goed gedrag en verbeteringen worden beloond met aanmoediging en smakelijke hapjes.
De genetische mutatie die tot haarloosheid in het ras heeft geleid, is dominant. Dit betekent dat fokleden met slechts één kopie van het gen haarloosheid zullen vertonen. Helaas zullen degenen die homozygoot zijn voor het gen (twee exemplaren erven) niet overleven tot de geboorte. Als gevolg hiervan, wanneer twee haarloze Peruaanse Naakthonden worden gedekt, is er een kans van 25% dat een puppy het niet haalt, een kans van 25% dat ze behaard zullen zijn en een kans van 50% dat ze haarloos zullen zijn.
Tandheelkundige problemen
Het is bekend dat het gen dat betrokken is bij haarloosheid ook verband houdt met het gebit, en veel haarloze honden hebben geen kies- en premolaartanden. Hoewel dit mogelijk kan leiden tot problemen met het kauwen van voedsel, lijkt de overgrote meerderheid van de honden geen problemen te hebben met eten.
Huidproblemen
Net als bij andere haarloze rassen veroorzaakt het gebrek aan bescherming van bont natuurlijk verschillende problemen. Ze zijn gevoeliger voor zonnebrand, onderkoeling, huiduitslag, droge huid en huidallergieën. Ze hebben ook de neiging om meer snijwonden en laesies te krijgen na een trauma, omdat ze geen 'pantser' of vacht hebben. Aan de positieve kant zijn ze geen goede gastheren voor externe parasieten, zoals vlooien en luizen.
Epilepsie
Net als veel andere dieren kan de Peruaanse Naakthond epilepsie ontwikkelen, een aandoening die leidt tot periodieke aanvallen, maar waarvan de oorzaak niet bekend is. De meeste honden zullen hun hele leven worden getroffen, hoewel velen met succes worden behandeld met medicatie.
Aangezien epilepsie een diagnose van uitsluiting is, zal een dierenarts verschillende tests moeten uitvoeren om er zeker van te zijn dat er geen andere medische aandoening is die de aanvallen veroorzaakt, voordat de diagnose epilepsie wordt gesteld.
Prikkelbare darmziekte
Wanneer een Peruaanse Naakthond wordt getroffen door IBD, zullen eigenaren melden dat ze een veranderde stoelgang hebben (constipatie, diarree). Ze kunnen ook overgeven, opgeblazen lijken en afvallen. Sommige dieren zullen beter worden als hun dieet wordt gewijzigd en de stress in hun omgeving wordt verminderd.
Peruaanse Naakthonden brengen graag tijd buiten door, en ze hebben bescheiden trainingsvereisten, waarbij een wandeling of twee per dag voor de meesten voldoende is. Zorg ervoor dat ze niet buiten zijn op de momenten van de dag dat de zon het heetst is, om zonnebrand of een zonnesteek te voorkomen. Evenzo genieten veel honden tijdens de winter van de luxe van een hondenjas of -trui om ze warm te houden.
Een ras dat geniet van het comfort van thuis, ze zijn tevreden om het grootste deel van hun tijd binnenshuis door te brengen met familie. Het is belangrijk om te vermelden dat ze destructief kunnen worden als ze te weinig worden uitgeoefend, een feit dat geldt voor veel rassen. Sportevenementen, zoals behendigheid, moeten worden aangemoedigd, aangezien dit slimme koekje graag de gelegenheid krijgt om te sporten in een stimulerende omgeving.
Hun huid moet af en toe met een spons worden gewassen met een hondenshampoo voor gevoelige huid en er moet een zonnebrandcrème worden aangebracht als de hond in een warm land woont. Vanwege hun gebrek aan vacht zijn Peruaanse Naakthonden een hypoallergeen ras, waardoor ze goed passen bij mensen met allergieën. Zelfs de Peruaanse Naakthond met vacht vraagt weinig onderhoud als het gaat om verzorging en hoeft maar één tot twee keer per week te worden geborsteld.
0 Reacties