Ze vormen een sterke band met hun eigenaren en begeleiden hun eigenaren het liefst bij hun dagelijkse bezigheden. Buhund is een zeer actief ras dat veel beweging in de buitenlucht nodig heeft, maar denk niet dat je wegkomt door ze in de tuin uit te laten. Een van hun kenmerken is een luide blaf, die ze graag vaak gebruiken. Dit is een goede eigenschap voor een waakhond, maar je buren stellen misschien een onbeheerde en verveelde Buhund naast de deur niet op prijs. In plaats daarvan gedijt de Noorse Buhund door tijd door te brengen met hun eigenaren tijdens wandelingen en andere buitenactiviteiten.
De Noorse Buhund heeft, net als andere honden van het Spitz ras, een wolfachtig uiterlijk en een zware vacht. Hoewel dit het verzorgen eenvoudig houdt, zullen ze hun vacht twee keer per jaar uitwerpen, wat een probleem kan zijn voor degenen die graag hun hondenhaar vrij willen houden. Hoewel ze vatbaar zijn voor een paar erfelijke aandoeningen, hebben ze een lange levensverwachting van 13 tot 15 jaar.
De exacte geschiedenis van de Noorse Buhund is nooit vastgelegd. Alles wat we weten is dat honden van het type Spitz al eeuwen in Noorwegen voorkomen, met hondenresten die vanaf 900 na Christus in Vikinggraven zijn gevonden. Omdat nuttige en waardevolle bezittingen bij hun eigenaren werden begraven, geeft dit een indicatie dat honden zeer gewaardeerd werden in de Viking-samenleving. Men dacht dat ze begraven waren bij hun eigenaren, zodat ze hen in het hiernamaals konden blijven helpen.
Zoals bij veel rassen, kan de naam ons aanwijzingen geven over hun geschiedenis. Buhund is een samenstelling die is afgeleid van twee Noorse woorden, "bu" en "hund". "Bu" kan verwijzen naar een berghut of vee met "hund" vertaald als hond. Men denkt dat de moderne vorm van Buhund zich ontwikkelde in de regio Rogaland in het zuidwesten van Noorwegen, waar ze werden gebruikt om boerderijen te bewaken en vee van schapen tot rendieren te hoeden. Ze vergezelden hun eigenaren en vee naar zomerse weidegronden waar ze in berghutten bleven tot de winter hen weer terugdreef.
Het moderne ras is grotendeels gemaakt door een Buhund-liefhebber genaamd John Saeland in de jaren 1920. Saeland creëerde een selectief fokprogramma waarvoor honden werden geselecteerd op basis van uiterlijk en werkvermogen. Saeland werkte ook aan het promoten van het ras door Buhund-shows te houden naast de populaire geiten- en schapenshows van de staat. Sindsdien heeft de Buhund zich over de hele wereld verspreid waar ze verschillende rollen hebben vervuld, zoals hulphonden voor politie en blindengeleidehonden voor slechthorenden. Buiten het werk staat de Buhund bekend als een goede concurrent in behendigheids- en gehoorzaamheidswedstrijden.
De Buhund is een licht gebouwde, middelgrote hond met een gemiddelde hoogte van 43 tot 46 cm en een gewicht van 14 tot 18 kg. Vrouwtjes zijn iets kleiner, gemiddeld 44 cm lang en wegen 12 tot 16 kg. Het hoofd is mager en wordt soms beschreven als wigvormig naarmate het naar de neus toe smaller wordt. Ze hebben zwarte neuzen en donkerbruine ogen. Het hoofd is bekroond met twee rechtopstaande, puntige oren. Zoals je zou verwachten van een actief ras, zijn hun ledematen sterk en slank. Een ander opvallend kenmerk van de Buhund is de staart die krult en over de rug wordt gedragen.
De Noorse Buhund is een vrolijke hond met veel energie. Ze zijn intelligent en zullen waarschijnlijk voor zichzelf denken, hoewel de Buhund misschien wel de meest ontvankelijke is van de Spitz-rassen. Ze genieten van menselijk gezelschap en zullen zich vervelen als ze te lang alleen blijven. Verveling kan zich uiten in ongewenst gedrag, zoals vernietiging en overmatig geblaf. Ze zijn een aanhankelijk ras dat een sterke band vormt met hun eigenaren. Ze kunnen graag met kinderen spelen, maar enige supervisie wordt aanbevolen, aangezien Buhund geneigd is om op te springen en een beetje luidruchtig kan zijn.
In overeenstemming met hun werkverleden, behoudt de Buhund een herdersinstinct. Dit kan zich uiten in jachtgedrag van vee, kinderen of auto's. Het zijn vocale honden en communiceren met een verscheidenheid aan geluiden. Als waakhonden kunnen ze vatbaar zijn voor overmatig blaffen, vooral als ze buiten worden achtergelaten. Terwijl ze blaffen om je te waarschuwen voor vreemden, bijt of verdedigt een Buhund zelden zonder provocatie. Hoewel ze niet bijten, heeft Buhund de neiging om op hun hoede te zijn voor vreemden en zal hij op hun eigen voorwaarden met hen omgaan.
De Noorse Buhund zijn zeer intelligente honden die leven om hun baasjes te plezieren. In combinatie met hun hoge energieniveau maakt dit ze geschikt voor activiteiten, zoals behendigheidstraining. Deze kenmerken maken de Buhund echter niet noodzakelijk gemakkelijk te trainen. Ze kunnen eigenwijs en onafhankelijk zijn en vereisen enige ervaring van training om ze goed onder de knie te krijgen. Hun inzet als politiehonden en geleidehonden toont aan dat ze onder goede leiding in staat zijn complexe taken uit te voeren.
Een belangrijk onderdeel van vroege training is socialisatie. Een voldoende gesocialiseerde Buhund zal beter uitgerust zijn om hun natuurlijke voorzichtigheid met vreemden en in nieuwe situaties te overwinnen. Een goed socialisatieregime moet erop gericht zijn hen bloot te stellen aan zoveel mogelijk nieuwe mensen, honden en plaatsen.
Buhund zijn gezonde honden met een gemiddelde levensduur van 13 tot 15 jaar. Ze zijn vatbaar voor de ontwikkeling van de volgende aandoeningen.
Cataract
Cataract is een troebeling die zich in de ooglens vormt. Ze vorderen geleidelijk en veroorzaken een verminderd gezichtsvermogen en kunnen leiden tot blindheid zonder chirurgische ingreep. Hoewel er veel oorzaken zijn van cataract, is de exacte oorzaak in de Buhund niet vastgesteld, maar lijkt deze erfelijk te zijn.
De laatste studie van cataracten in de Buhund vond een prevalentie van 70% met een toenemende kans op het vinden van cataract bij hogere leeftijd. Het goede nieuws is dat de cataract zelden gezichtsverlies veroorzaakte bij de getroffen Buhund.
Heupdysplasie
Heupdysplasie is een progressieve aandoening die wordt veroorzaakt door een slechte conformatie van het heupgewricht. De ernst van de dysplasie verschilt van persoon tot persoon en kan slechts milde symptomen vertonen, maar ernstige gevallen kunnen pijn veroorzaken en een operatie vereisen. Heupdysplasie veroorzaakt steevast artritis in het gewricht, wat de pijn kan verergeren en de mobiliteit kan verminderen.
Heupscoreprogramma's kunnen worden gebruikt om de incidentie van heupdysplasie bij rassen te verminderen, dus bezorgde toekomstige eigenaren moeten de fokker vragen of de ouders een heupscore hebben gekregen.
De Noorse Buhund is een actief ras dat zowel fysieke als mentale stimulatie nodig heeft. Als dit niet het geval is, kan een verveelde Buhund luidruchtig en destructief worden. Buhund heeft minstens één tot twee uur buitenactiviteiten per dag nodig met veel rondrennen. Ze houden ervan om interessante dingen te doen, dus dezelfde wandeling door nabijgelegen straten zal niet genoeg zijn om hen gelukkig te houden. Buhund zijn ideale wandel- en hardloopgenoten die een outdoor liefhebber kunnen vergezellen op hun expedities.
Degenen die in warmere klimaten leven, moeten in gedachten houden dat een Buhund onder hun jas oververhit kan raken, dus oefeningen moeten vroeg in de ochtend en laat in de avond plaatsvinden.
De Noorse Buhund werpt twee keer per jaar zijn vacht af. Buiten het verharen is een wekelijkse borstel voldoende om hun vacht in goede conditie te houden. Zodra ze beginnen te vervellen, hebben ze dagelijkse poetsbeurten nodig om alles onder controle te houden. Je zult je huis ook veel moeten stofzuigen. Afgezien van hun vacht, moet je hun nagels knippen als dat nodig is en hun oren om de paar weken controleren.
Tandheelkundige zorg is ook een belangrijk aspect van de zorg voor een hond. Twee tot drie keer per week tandenpoetsen wordt aanbevolen om de vorming van tandplak te voorkomen.
0 Reacties