De geschiedenis van het Havapeke is moeilijk te achterhalen, dus we kunnen alleen echt kijken naar de geschiedenis van de ouderrassen.
De Pekingees
De Pekingees komt oorspronkelijk uit China en wordt beschouwd als een van de oudste nog bestaande hondenrassen. Ze bestaan al zo'n 2000 jaar en zijn vernoemd naar de stad Peking. Eeuwenlang werd de Pekingees nauwlettend bewaakt en een grote favoriet bij de Chinese adel. Inderdaad, deze speciale kleine hond mocht de paleizen niet verlaten, en zeker niet meegenomen naar het buitenland.
De eerste Pekingese honden die in westerse handen kwamen, deden dat in 1860 toen het Engelse leger Peking binnenviel tijdens de Opiumoorlogen. Deze honden heetten Chinese mopshonden of Chinese spaniëls en het ras bleef nog vele decennia buiten China zeldzaam.
De Havanezer
De geschiedenis van de Havanezer gaat enkele eeuwen terug. Hun verre voorouders waren honden die door Spaanse kolonisten in Cuba werden geïmporteerd. Deze populatie honden kruiste zich en vanwege handelsbeperkingen die door de Spanjaarden werden opgelegd, raken ze enigszins geïsoleerd op het eiland Cuba. In de loop der jaren heeft dit samen met de Havanezer honden van het type Bichon voortgebracht.
Tegen de 19e eeuw was de Havanezer populair bij de Cubaanse aristocratie en kwam onder de aandacht van Europese reizigers die ze vervolgens exporteerden naar Frankrijk, Engeland en Spanje. Met een loyaal en liefdevol karakter, verspreidde de populariteit van deze charmante kleine honden zich wijd.
Denk aan een pluizenbol en je hebt vrijwel het Havapeke hondje samengevat. Deze honden zijn misschien klein, maar ze zijn zo lief! Beide ouderrassen zijn gezegend met lange, luxe lokken en hun resulterende nakomelingen zijn niet anders. Het uiterlijk varieert afhankelijk van de ouder die de pup het meest nodig heeft. Beide ouders hebben echter verschillende kenmerken gemeen, zoals compact zijn met korte, stevige benen en een halflange, gepluimde staart die over hun rug wordt gedragen.
Een groot verschil tussen de ouders is de schedelvorm en neuslengte, waarbij de pekinees een heel plat gezicht heeft. Een havapeke heeft dus meestal een stompe snuit of een snuit van gemiddelde lengte. Beide ouders hebben ook hangende oren en een lange vacht. Met betrekking tot hun jassen kan de Havapeke een reeks kleuren hebben, waaronder zwart, reekalf, wit & zwart of reekalf & zwart.
Gevoelig maar eigenwijs, vat het Havapeke temperament samen. Dit zijn een loyale en liefhebbende hond, maar ze hebben bepaalde katachtige kenmerken, zoals dingen willen doen op hun voorwaarden. De Havanezer heeft de reputatie zachtaardig en buitengewoon tolerant te zijn, terwijl de pekinees ouder veeleisender is en afstandelijk kan zijn. De laatste eigenschap kan er zelfs voor zorgen dat ze het gelukkigst zijn als ze het enige middelpunt van de aandacht zijn in een huishouden zonder andere huisdieren.
Hoewel aanhankelijk, houden de Havapeke niet van ruig en tuimelen en passen ze misschien niet goed bij mensen met jonge kinderen. Een andere factor waarmee rekening moet worden gehouden, is hun liefde voor blaffen. Hoewel ze door hun kleine formaat comfortabel in een flat wonen, zijn de buren er misschien niet blij mee.
De pekineeskant van het gezin kan zorgen voor een koppige hond die zijn eigen geest kent en moeilijk anders te overtuigen is. Dit kan ontmoedigend zijn voor de eerste hondenbezitter, die misschien moeite heeft om voor zichzelf op te komen voor een Havapeke. Hun kleine formaat betekent dat dit niet per se een ramp is, omdat ze kunnen worden opgepakt om ze uit de problemen te halen, maar het kan zorgen voor het kleine honden syndroom en een ongewenst bazige hond die denkt dat ze de baas zijn. Een goede socialisatie als puppy, gevolgd door training op basis van beloning en de Havapeke zorgt voor een geweldige hond metgezel.
Omdat het een kruising is zijn er weinig statistieken die rechtstreeks verband houden met de gezondheid van Havapeke. De ouderrassen hebben echter bepaalde aanleg voor ziekte. Enkele van de aandoeningen die kunnen optreden bij de Havapeke pup worden hieronder vermeld.
Patellaire luxatie
Dit is een anatomische gril die de knieschijven aantast, waardoor deze naar één kant kunnen glijden. Dit kan het been mechanisch in de gebogen positie vergrendelen, waardoor de hond een paar stappen overslaat.
Dit veel voorkomende probleem kan variëren van mild tot ernstig. Aan de onderkant van de schaal is geen behandeling vereist of slechts incidentele doses pijnverlichting. De ergste gevallen vereisen echter reconstructieve chirurgie om weer mobiel te worden en het risico op secundaire artritis op latere leeftijd te verminderen.
Levershunts
Levershunts (ook bekend als port systemische shunts of komen vaak voor bij kleinere hondenrassen. De aandoening is het gevolg van het falen van een specifiek bloedvat om te sluiten nadat de puppy is geboren. In de baarmoeder speelt dit poortbloedvat een nuttige rol bij het omzeilen van de foetale lever.
Honden met een shunt kunnen erg ziek worden, epileptische aanvallen krijgen en in coma raken. De gouden standaardbehandeling is chirurgische afbinding van de shunt, maar dit is een specialistische procedure en kostbaar. Licht aangetaste honden kunnen een goede kwaliteit van leven hebben als ze met medicatie worden behandeld, maar kunnen een kortere levensduur hebben.
Hoornvlieszweren
De grote ogen van de pekinees ouder kunnen de Havapeke vatbaar maken voor het ontwikkelen van zweren op het oogoppervlak. Het is van vitaal belang om dierenarts te raadplegen als de hond tekenen van ongemak aan de ogen vertoont, zoals het oog sluiten of erover wrijven. Vroegtijdige behandeling kan het risico op ernstige complicaties verminderen, die het zicht in dat oog kunnen bedreigen.
Brachycefaal obstructief luchtwegsyndroom
Havepekes die sterk naar de pekineeszijde leunen, kunnen lijden aan brachycefaal obstructief luchtwegsyndroom, of kortweg BOAS. Dit syndroom maakt het moeilijk voor de hond om te ademen vanwege afwijkingen in de grootte van het neusgat, het zachte gehemelte, de amandelen, de tong en de luchtpijp.
Alle honden, ongeacht hun grootte, hebben enige oefening nodig. Hoewel de Havapeke klein is, moeten ze wel twee keer per dag de deur uit om de benen te strekken en lekker te snuffelen. In vergelijking met andere hondenrassen hebben ze echter weinig energie, waardoor ze een goede metgezel zijn voor iemand die buiten wil rondscharrelen om mensen te ontmoeten.
Een andere overweging is lichaamsbeweging bij warm weer. Een afgeplat gezicht en een dikke vacht zorgen ervoor dat de Havapeke bij warm weer snel oververhit raakt. Probeer de hond op de koelere delen van de dag te bewegen, blijf in de schaduw en neem water mee.
Sommige bronnen suggereren dat de Havapeke een hypoallergene kruising is, maar dit is om vele redenen twijfelachtig. Hun lange vacht heeft dagelijkse aandacht nodig om knoopvorming te voorkomen. Net als bij mensenhaar moet het van de wortel tot de punt worden gekamd om matten te verwijderen en vervolgens te borstelen om het glad te maken. Wees ook bijzonder waakzaam voor bramen en voortenten die door de vacht worden meegevoerd, omdat deze ongemak veroorzaken.
Daarnaast wordt dagelijkse gebitsreiniging sterk aangeraden. De overvolle aard van de pekinees mond betekent dat voedsel gemakkelijk bekneld raakt, wat een hoger dan gemiddeld risico op tandsteenvorming en tandziekte veroorzaakt. Bovendien is het raadzaam om regelmatig naar de salon te gaan om de vacht netjes bijgesneden te houden. Vermijd echter overmatig baden, omdat dit de vacht van natuurlijke oliën verwijdert.
0 Reacties