In de vroege middeleeuwen bestond er in Duitsland een groot hondenras, de Liam Hond, dat werd gebruikt voor jagen en volgen. Men denkt dat de Hannoveraanse Zweethond een directe afstammeling is van deze oude hond, en waarschijnlijk ontstond rond het begin van de 19e eeuw op het Hanoverian Hunting Estate in Noord-Duitsland.
De functie van de Hannoveraanse Zweethond is vrij ongebruikelijk en opvallend anders dan veel andere jachthonden. De Hannoveraanse Zweethond wordt specifiek gebruikt om gewonde prooien op te sporen. Hoewel het waar is dat dit ten goede komt aan jagers die hun prijs willen veroveren, is de echte reden dat dit zo'n belangrijke taak is, dat Duitse jagers niet geloven in het achterlaten van een gewond dier om te lijden. Ze beschouwen het als een veel vriendelijkere daad voor de Hannoveraanse Zweethond om het bloedende dier op te sporen om hen uit hun ellende te verlossen.
De Hannoveraanse Zweethond is van nature een Bloedhond en heeft het indrukwekkende vermogen om een karig spoor van bloed naar de bron te volgen. Ze hebben de vaardigheid om geuren die koud zijn geworden op te sporen en zelfs een prooi te vinden die dagen geleden gewond is geraakt. De vastberadenheid en het uithoudingsvermogen van het ras maken hen uitstekende kandidaten voor de baan. Hoewel ze misschien niet de snelste jagers zijn, zullen ze hardnekkig hun neus volgen totdat ze de taak hebben volbracht die ze wilden doen. Traditioneel werd de Hannoveraanse Zweethond gebruikt om 'gespleten' dieren te achtervolgen, zoals herten en geiten, maar recenter is hij gebruikt om op een grotere verscheidenheid aan wild te jagen.
Hoewel het ras grotendeels beperkt was tot Duitsland, werd het in de jaren tachtig naar Frankrijk geëxporteerd. Het was hier dat ze met de Beierse Hond werden gefokt om de Beierse Berghond te ontwikkelen, een middelgrote jachthond. De Raad van beheer heeft het ras sinds 1996 onder de naam 'Hannoveraanse Zweethond' erkend binnen hun jachthonden groep.
De Hannoveraanse Zweethond is een middelgrote hond die stevig en in verhouding goed gebouwd moet zijn. Met een klassieke hondenkop heeft de Hannoveraanse Zweethond donkerbruine, gevoelvolle ogen, brede en hangende lippen en brede oren die dicht bij hun hoofd hangen. Hun schedel is breed en afgerond met een zeer duidelijke stop (dat is vooral merkbaar bij de reu) en een sterke kaak.
Ze hebben een gerimpeld voorhoofd en goed ontwikkelde wangen. De neus van de Hannoveraanse Zweethond (misschien wel hun meest waardevolle bezit!) Is groot en donker - een opvallend kenmerk van hun gezicht. De meeste honden hebben zwarte neuzen, maar donkerbruine neuzen worden geaccepteerd, hoewel ze zeldzaam zijn. Hun lange nek kan al dan niet een keelhuid vertonen. Ze hebben een rechthoekig lichaam met een diepe borst en een lange rug. Hun ledematen zijn recht en krachtig en hun bekken wordt binnen hun ras standaard beschreven als 'ruim'. Hun lange staart moet naar het einde toelopen.
Hun korte, dichte vacht moet een lichte of donkere 'hertenrode' kleur hebben met gestroomd, en ze kunnen al dan niet een donker gezichtsmasker hebben. Het is toegestaan dat ze een klein aantal witte vlekken op hun borst hebben, hoewel dit niet wordt aangemoedigd. De huid van de Hannoveraanse Zweethond is nogal loszittend, hoewel niet in dezelfde mate als bij sommige andere bloedhonden. Mannelijke ras leden zullen tussen 49,5 cm en 54,5 cm staan, terwijl het vrouwtje iets korter zal zijn tussen 48 cm en 53 cm. Reuen wegen van 30 kg tot 40 kg, terwijl de lichtere vrouwtjes 25 kg tot 35 kg wegen.
De Hannoveraanse Zweethond, een jager tot in de kern, wordt vaak omschreven als doelbewust; volledig toegewijd aan hun werk. Wanneer ze op jacht zijn, zullen ze werken met uitsluiting van al het andere, vastbesloten om hun prooi te vinden. Hun concentratieniveaus zijn ongeëvenaard, en hoewel ze hun prooi waarschijnlijk niet sneller zullen vinden dan andere jachthonden, hebben ze wel het vermogen om een koud spoor op te zoeken en dat veel langer vol te houden dan de meesten.
Ze staan bekend om hun uitstekende reukvermogen en moeten de kans krijgen om het waar mogelijk te gebruiken, anders kunnen ze gefrustreerd en gedemoraliseerd raken. Zowel oorspronkelijk als tegenwoordig is het zeldzaam dat de Hannoveraanse Zweethond puur als gezelschapsdier wordt gehouden. Dit ras is meester in hun werk en gedijt goed op het werk.
Kalm in huis als de werkdag voorbij is, de Hannoveraanse Zweethond heeft het vermogen om een sterke band met zijn gezin te onderhouden en staat erom bekend goede huisdieren te maken. Hoewel ze kinderen goed verdragen, kunnen ze behoorlijk luidruchtig zijn, dus ze zijn niet de ideale speelkameraad voor jonge kinderen. De Hannoveraanse Zweethond, die vaak op zijn hoede is voor nieuwe mensen, kan de tijd nemen om op te warmen voor vreemden en vereist een solide socialisatie tijdens hun rijpingsfase om hun tolerantie voor gasten in huis te garanderen. Ze zullen altijd blij zijn om hun familie op de hoogte te brengen van een nieuwe aanwezigheid en goede waakhonden te zijn, blaffen als er iemand arriveert. Agressie van hond tot hond wordt zelden gemeld, maar voorzichtigheid is geboden in de aanwezigheid van niet-hondachtige dieren.
Een intelligent geurende hond, minimale training is vereist om te weten hoe te jagen. De Hannoveraanse Zweethond zal instinctief zijn rol begrijpen en kan onafhankelijk werken, maar reageert graag op zijn meester. Het ras is over het algemeen gelukkig en zelfverzekerd wanneer ze op pad zijn en heeft weinig tot geen aanmoediging nodig om de klus te klaren.
Hoewel de onafhankelijkheid van de Hannoveraanse Zweethond kan betekenen dat het iets moeilijker te trainen is dan andere rassen, zijn het meestal gehoorzame huisdieren. Hun gevoeligheid betekent dat ze het beste reageren op positieve bekrachtiging en aanmoediging, maar vereisen wel consistente en stevige trainingsmethoden.
Hun geschiedenis als werkhonden heeft ertoe geleid dat de meest geharde en gezondste honden voor de fokkerij zouden zijn gebruikt, wat resulteerde in een redelijk gezonde populatie. Er zijn een handvol gezondheidsproblemen die moeten worden gecontroleerd bij individuele ras leden:
Oor infecties
De hangende oren van de Hannoveraanse Zweethond zijn vatbaar voor het ontwikkelen van otitis externa, vooral als eigenaren geen schoonmaakregime volgen. Chronische oorontstekingen kunnen moeilijk succesvol te behandelen zijn en vereisen medewerking van de hond als het gaat om oor reiniging en de toepassing van medicijnen.
Heupdysplasie
Een genetische orthopedische aandoening die de mobiliteit van een hond ernstig belemmert vanwege de misvormde heupgewrichten en de resulterende artritis. Met getroffen dieren mag indien mogelijk niet worden gefokt.
Ectropion & Ectropion
Aandoeningen van het ooglid komen vaak voor bij hondenhonden. Ectropion verwijst naar een ooglid dat naar binnen rolt en tegen het oog wrijft, terwijl ectropion verwijst naar een hangend ooglid dat het oog niet omhult zoals het zou moeten.
Zeker niet geschikt voor het leven in een appartement of klein huis, de energieke Hannoveraanse Zweethond geniet van de mogelijkheid om ruimte en vrijheid te hebben om rond te dwalen. Ze moeten een grote tuin hebben, maar er mag niet worden verwacht dat ze zich de hele dag buiten vermaken, omdat ze zich snel zullen vervelen met de beperkingen van een omheind gebied. Als het niet voor de jacht wordt gebruikt, moet dit ras dagelijks 90-120 minuten aan lichaamsbeweging krijgen om ze gelukkig te houden. Naast wandelen of joggen, moeten ze mentaal gestimuleerd worden met verschillende geurspelletjes.
De Hannoveraanse Zweethond is een hond die zich nuttig moet voelen en die destructief kan worden als hij niet fysiek bezig wordt gehouden. Ze zijn een energierijk ras dat goed zou passen in de levensstijl van een actief gezin, tevreden om mee te gaan met elke buitenactiviteit.
De glans van de korte vacht van de Hannoveraanse Zweethond kan worden behouden door ze eens per week een snelle bruidegom te geven met een gladde borstel. Hun klauwen moeten worden getrimd, tenzij ze op harde grond worden gelopen, zoals betonnen wegen of trottoirs. Het zijn de oren van de Hannoveraanse Zweethond die de meeste zorg nodig hebben. Na elke gelegenheid waarbij de oren nat worden, zoals een bad of zwemmen, moeten de gehoorgangen door de eigenaar worden gedroogd om te voorkomen dat overtollig vocht zich ophoopt en tot infecties leidt. Elke wasachtige opbouw moet wekelijks worden schoongemaakt.
0 Reacties