Energiek en liefdevol, Engelse Springer Spaniëls zijn altijd op zoek om hun eigenaar te plezieren en zijn bereid om elke taak op zich te nemen. Geen wonder dat ze in de top tien van populairste hondenrassen in Nederland staan. Toch kunnen ze aanhankelijk zijn en sommigen hebben de neiging tot dominantie of zelfs agressie, daarom is een vroege socialisatie zo belangrijk, samen met het voorzien in hun mentale en fysieke behoeften.
De vroegste verwijzingen naar de spaniëlgroep van rassen zijn uit het jaar 17 na Christus en 300 na Christus in respectievelijk de Ierse en Welshe wetten. Men neemt aan dat de naam "Spaniël" afkomstig is van de Romeinse naam "Hispania", wat Spanje betekent. Men denkt daarom dat spaniëls afkomstig zijn uit Spanje en vervolgens door de Romeinen naar andere delen van Europa zijn verspreid - hoewel er veel onzekerheid ligt in de oorsprong van het ras.
Later in de 14e eeuw beschreef een Franse heer en jager het werk van jachthonden in zijn "Book of the Chase", mogelijk verwijzend naar Spaniels. Het gedrag dat hij beschreef, omvatte onder meer de hond die voor de eigenaar in de buurt kwam, het wild spoelt en het uit het land of water haalt, wat vergelijkbaar is met waar de huidige Engelse Springer Spaniël om bekend staat.
Een onderscheid tussen land- en waterspaniëls is te vinden in historische geschriften uit de 16e eeuw. Een eeuw later werd de landspaniël vervolgens verdeeld in twee categorieën, de hurkende spaniël en de springerspaniël. De laatste werd onderverdeeld in kleine en grote hondentypes, en ontwikkelde zich later tot de Cocker Spaniël (met een gewicht tot 11 kg) en de Engelse Spaniël (met een gewicht van ongeveer 20 kg).
De eerste Engelse Springer Spaniël die als zodanig werd erkend, werd geboren in 1812. Deze hond heette "Mop 1" en was verantwoordelijk voor een hondenlijn die steeds populairder werd in de regio Norfolk in Engeland. Het ras werd officieel in 1902 na de erkenning door de Kennel Club of England. Tegenwoordig zijn er twee lijnen Engelse Springer Spaniëls, een showhondenlijn en een werkhondenlijn, beide verschillen naargelang hun doel.
Behalve dat ze traditioneel gefokt zijn als jachthond, en vanwege hun gevoelige reukvermogen, worden Engelse Springer Spaniëls ook gebruikt als speurhonden door de politie, die helpen bij het opsporen van bommen, drugs, dode menselijke lichamen en namaakmaterialen.
Engelse Springer Spaniëls zijn middelgroot, met een zijdeachtige, middellange toplaag, die plat of golvend kan zijn, en een korte en zachte onder vacht. Ze kunnen in negen verschillende vachtkleuren voorkomen. Engelse Springer Spaniëls kunnen ook worden gespot of roan (een gelijkmatige mix van witte en gekleurde haren die niet vervagen naarmate de hond ouder wordt). Mannetjes zijn 46 tot 51 cm lang (18-20 inch) en wegen tussen 23 en 25 kg, terwijl vrouwtjes 43 tot 48 cm lang zijn en tussen 16 en 20 kg wegen.
De Engelse Springer Spaniël is een prikkelbare en actieve hond. Het is altijd opgewekt en past zich heel goed aan het gezinsleven aan, omdat het zachtaardig, liefdevol, charmant en beleefd is. Omdat ze worden beschouwd als honden voor alle doeleinden, zijn ze goed als gezelschapsdieren, net als sporthonden, werkhonden en showhonden. In de sport zijn ze goed in gehoorzaamheid, tracking en behendigheid.
Het ras Engelse Springer Spaniël heeft activiteit en interessante dingen om te doen nodig. De eigenaar van een springerspaniël moet voldoende bewegingsmogelijkheden bieden om zijn energie af te voeren, evenals mentale stimulatie. Verveling leidt tot vernielzucht in huis, overmatig geblaf en kauwen op voorwerpen. Ze hebben elke dag minstens één lange en intense run nodig.
Omdat ze mensgericht zijn, gaan springerspaniëls niet goed om met eenzaamheid en kunnen ze niet langer dan een paar uur alleen zijn, omdat ze vaak last hebben van verlatingsangst. Als ze lange tijd alleen worden gelaten, kunnen ze destructief gedrag vertonen. Ze passen zich net zo goed aan de stad aan als aan het platteland, zolang ze maar een omheinde tuin hebben om te runnen en het grootste deel van de dag menselijk gezelschap.
Het zijn niet bepaald waakhonden, hoewel ze goede waakhonden kunnen zijn. Het zijn kuddedieren en meestal vredig tegenover andere dieren. Er zijn echter gevallen van agressie tegen dieren van hetzelfde geslacht. Met betrekking tot mensen varieert hun gedrag, gaande van aardig en vriendelijk tot gereserveerd, angstig en verlegen. Vroegtijdige socialisatie en goede, voorspelbare ouders zullen helpen bij het bepalen van de neiging van de hond om beleefd te zijn en om te gaan met huisdieren en mensen, waardoor temperamentstoornissen worden voorkomen. Sommige hondenlijnen hebben dominante en agressieve eigenschappen, wat ertoe kan leiden dat een voorheen braaf en vreedzame hond onverwacht agressief wordt.
Springer Spaniels behoren niet tot de meest nette huisdieren. In feite hebben ze de neiging om rommelig te zijn, omdat ze graag in plassen, waterbakken en allerlei modderige plaatsen komen en dan terug naar huis gaan alsof er niets is gebeurd. Ze zijn in die zin niet erg delicaat, omdat alles een spel voor hen is, en ze kunnen ook onderdanig urineren als ze erg opgewonden of nerveus zijn.
Engelse Springer Spaniëls zijn jachthonden en omdat ze gedurende verschillende eeuwen zijn gefokt voor de jacht, zijn ze gemakkelijk te trainen. Desalniettemin moeten ze op jonge leeftijd worden blootgesteld aan verschillende mensen, kinderen en dieren, evenals aan ongebruikelijke geluiden en beelden, zodat ze mentaal en emotioneel gezond opgroeien en in staat zijn om met onverwachte situaties om te gaan. Als ze niet aan variatie worden blootgesteld, kunnen ze achterdochtig en angstig worden en zelfs gedragsstoornissen ontwikkelen.
De maximale leeftijd van dit ras varieert van 12 tot 14 jaar. Engelse Springer Spaniëls zijn vatbaar voor een aantal ziekten en aandoeningen, waaronder:
Elleboogdysplasie
Een ziekte die wordt veroorzaakt door groeistoornissen van het ellebooggewricht, als gevolg van een gebrekkige kraakbeengroei, trauma of een onjuist dieet, hoewel de exacte oorzaak onbekend is. Dit leidt tot een mismatch in de groei tussen de botten, waardoor de druk van het gebied toeneemt en vervolgens het gewricht beschadigd raakt en zelfs breekt. Het is een pijnlijke aandoening die kreupelheid bij honden veroorzaakt.
Oor infecties
Vaak bij springerspaniëls vanwege de vorm van hun oren, die de luchtcirculatie afsnijdt en de ophoping van vocht mogelijk maakt, waardoor een ideale omgeving voor bacteriegroei ontstaat. Preventie wordt bereikt door de oren schoon en droog te houden.
Heupdysplasie
Het gebeurt wanneer het dijbeen niet goed in het heupgewricht past, waardoor het leed en ontsteking veroorzaakt, wat leidt tot pijn en kreupelheid. Het is een erfelijke aandoening, maar kan ook worden veroorzaakt door omgevingsfactoren, zoals onvoldoende voeding (hoogcalorisch) of sportblessures. Bij het krijgen van een puppy is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de ouders vrij zijn van heupdysplasie.
Huidaandoeningen
Allergieën zijn een veel voorkomend voorbeeld van huidaandoeningen bij Engelse Springer Spaniëls. De tekenen dat er iets mis is met hun huid zijn vettigheid, jeuk, tekenen van infectie, haaruitval en schilfering van de huid.
Oogziekten
Engelse Springer Spaniëls zijn vatbaar voor verschillende oogziekten: progressieve retinale atrofie (PRA), multifocale retinale dysplasie, entropion (naar binnen vouwen van het ooglid) en primair glaucoom. Terwijl entropion ongemak voor de ogen veroorzaakt, leiden de andere aandoeningen tot verlies van het gezichtsvermogen, wat kan evolueren tot totale blindheid.
Fosfofructokinase
Dit enzymtekort wordt overgeërfd en veroorzaakt afwijkingen in spiercellen en rode bloedcellen. Typisch zijn de verschijnselen geelzucht (geelverkleuring van het tandvlees en de ogen), bloedarmoede (bleek tandvlees), verlies van eetlust, intolerantie voor lichaamsbeweging en zelfs weigering om te bewegen.
De verschijnselen zijn meer merkbaar na intensieve inspanning en de ziekte kan worden verward met andere ziekten, zoals auto-immuun hemolytische anemie.
Patellaire luxatie
Ook wel dislocatie van de knieschijf genoemd, het kan worden veroorzaakt door een genetische misvorming of trauma. Het gebeurt wanneer de knieschijf uit zijn positie komt en pas terugkeert naar zijn normale anatomische positie zodra de benen ontspannen.
Canine Fucosidosis
Dit is een ernstige, progressieve en dodelijke ziekte die het gevolg is van een verslechtering van het zenuwstelsel als gevolg van een tekort aan een enzym (alfa-L-fucosidase). De tekenen zijn onder meer coördinatiestoornissen, verlies van controle over bewegingen, gedragsveranderingen, evenwichtsverlies, depressie en gewichtsverlies. Het kan ook het slikken beïnvloeden en leiden tot het oprispingen van voedsel.
Rage-syndroom
Hoewel het uiterst zelden voorkomt, kunnen Engelse Springer Spaniëls plotseling agressief worden zonder duidelijke reden en zonder identificeerbare stimuli. Deze afleveringen van agressie zijn meestal behoorlijk intens en explosief, en honden krijgen meestal een bevroren blik in hun ogen of gedragen zich verward voordat zich een aflevering voordoet. De oorzaak is onbekend en zeldzaam.
Auto-immuun-gemedieerde ziekten
Dit zijn: auto-immuun hemolytische anemie, immuun gemedieerde trombocytopenie, auto-immuun thryreoïditis, de ziekte van Addison, immuun gemedieerde polyartritis, systemische lupus erythematosus en auto-immuun huidziekte.
Krachtige lichaamsbeweging, minstens één keer per dag, is verplicht voor Engelse Springer Spaniëls. Ofwel jagen op het land of zwemmen na watervogels, Springer Spaniels werden aanvankelijk gefokt voor het uitvoeren van actieve en dynamische taken, omdat hun taak als jachthonden was om wild te spoelen en op te halen.
Honden die als huisdier worden gehouden, en daarom niet jagen, hebben behoefte aan lichaamsbeweging en een uitlaatklep voor alle energie. Mentale stimulatie, spelletjes en activiteiten zijn ook cruciaal om Engelse Springer Spaniëls gelukkig en evenwichtig te maken.
De middellange, golvende vacht van de hond moet regelmatig worden geborsteld en gekamd om zijn mooie uiterlijk te behouden. Ze zijn niet het meest veeleisende ras in termen van verzorging, hoewel ze nogal wat kunnen zijn. Omdat ze ook de neiging hebben om te werpen - soms veel, vooral in de lente en de herfst - zal dagelijks kammen het leven van de eigenaar gemakkelijker maken. Ze moeten ook om de paar maanden worden bijgesneden en bijgesneden om hun coating er altijd goed uit te laten zien.
Vanwege de lange hangende oren die de luchtcirculatie afsnijden en vocht vasthouden, kunnen Springer Spaniels otitis ontwikkelen. Daarom is het belangrijk om hun oren regelmatig te controleren op tekenen van ontsteking, zoals zwelling en roodheid van de huid, voordat meer geavanceerde symptomen, zoals hoofdschudden of krabben aan de oren, optreden.
0 Reacties