Behalve dat ze de perfecte metgezel zijn voor de sporthond, zijn Duitse Staande Hond Korthaars ook geweldige huisdieren, omdat ze mensgericht zijn en een vriendelijke en beschermende aard hebben. Ze zijn loyaal en intuïtief, onafhankelijk maar zeer makkelijk op te voeden. Hun jachtvaardigheden en vriendelijke persoonlijkheid, samen met hun intelligentie en gehoorzaamheid, maken ze tot een gewild hondenras voor jagers en niet-jagers.
Duitse Staande Hond Korthaars zijn waarschijnlijk in de 17e eeuw begonnen te ontwikkelen, hoewel het ras zoals we dat nu kennen veel later, halverwege de late 19e eeuw, in Duitsland opkwam. Het idee was om een hondenras voor alle doeleinden te creëren dat kan worden gebruikt voor de jacht op alle soorten prooien, in alle soorten omstandigheden en op elk terrein. Dit doel werd uiteindelijk bereikt, aangezien Duitse Staande Hond Korthaars al deze kenmerken hebben, en toch zijn het vriendelijke honden om als metgezellen te houden. Hun naam komt van hun klassieke punthouding - een natuurlijke wijzende houding die ze aannemen met hun lichaam wanneer ze wild vinden en die wordt gekenmerkt door hun hoofd te laten zakken, een vaste blik te houden en een van hun poten op te tillen, een lijn te vormen met het hoofd en lichaam, alsof ze de vorm van een pijl aannemen om jagers aan te geven waar de prooi is.
Hoewel de exacte oorsprong van het ras niet bekend is, stamt het waarschijnlijk oorspronkelijk af van de nu uitgestorven Oude Spaanse Wijzer die in de 17e eeuw naar Duitsland werd gebracht. Andere hondenrassen die worden verondersteld betrokken te zijn bij het maken van de Duitse staande hond zijn de Engels Pointer , de Arkwright Pointer, Duitse hond en speurhonden, de Bloedhond, de Foxhound, de Weimaraner en de Vizsla. Fokkers waren op zoek naar een goede persoonlijkheid, een stijlvol en gestroomlijnd uiterlijk, gehoorzaamheid, gekoppeld aan een goed reukvermogen en veelzijdigheid. De Engelse wijzer werd aan de mix toegevoegd voor elegantie, terwijl de andere hondenrassen hielpen met alle andere gewenste functies. Prins Albrecht van het Koninklijk Huis van Hannover wordt gecrediteerd voor het aanmoedigen van fokkers om te fokken op functie in plaats van te fokken op vorm.
De eerste Duitse Kortharige Pointer werd in 1925 door Dr. Charles Thornton uit Montana naar de VS gebracht en het ras werd in 1930 erkend door de Raad van beheer. Pas in de jaren vijftig begon het ras zich te ontwikkelen, met een hoogtepunt in 1968. Tegen de jaren veertig in Duitsland, met de komst van de Tweede Wereldoorlog, stopte het grootste deel van het fokken en werden de beste honden naar Joegoslavië gestuurd om hen tegen de oorlog te beschermen. Later, tijdens de Koude Oorlog, hadden West-Duitse fokkers geen toegang tot honden omdat de meesten van hen naar Oost-Europa werden gebracht, dus moesten ze het ras herontwikkeling vanuit een beperkte genenpool. Tegenwoordig worden Duitse Staande Hond Korthaars gebruikt om prooien aan te wijzen en op te halen, om op vogels, watervogels, maar ook op konijnen, wasberen en zelfs herten te jagen.
Duitse Staande Hond Korthaars zijn middelgrote tot grote atletische honden. Hun vacht is kort, plat, met een dichte, waterbestendige onder vacht. De kop is meestal effen van kleur en het lichaam is getikt met lever en wit. Sommige honden hebben ook grotere effen kleurvlakken. De kleur van de snuit komt overeen met de kleur van de vacht en is lang en breed. Ze hebben slappe oren die hoog op het hoofd staan en hun staart wordt traditioneel aangemeerd in landen waar het nog is toegestaan. Hun voeten zijn zwemvliezen, waardoor ze goede zwemmers zijn. Mannetjes wegen tussen 25 en 32 kg en vrouwtjes tussen 20 en 27 kg. Hun lengte varieert typisch van 53 cm lang bij vrouwen tot 64 cm bij mannen.
Duitse Staande Hond Korthaars zijn enthousiaste en onvermoeibare honden die altijd klaar staan voor een buitenavontuur. Omdat ze zijn geselecteerd om te jagen, zullen ze op hun best zijn wanneer ze vrij rondlopen op een veld. Ze houden van lichaamsbeweging en elke vorm van fysieke activiteit zal hen gelukkig maken, omdat ze van nature nieuwsgierig zijn en veel prikkels nodig hebben. Ze zijn de perfecte metgezel voor gezinnen die veel buitenactiviteiten ondernemen, zoals wandelen, fietsen of hardlopen. Ze zullen het zeker leuk vinden om naast de fiets van hun eigenaar te rennen, evenals skijoring, karten of elke andere sport waarbij trekken betrokken is.
Ondanks dat ze zo'n actief hondenras zijn, houden Duitse Staande Hond Korthaars er ook van om na een lange, rustgevende dag naast hun baasjes op de bank te kruipen. Het zijn zeer aanhankelijke en liefhebbende honden en ze doen het goed met kinderen, maar omdat ze erg levendig en onstuimig kunnen zijn, moeten ouders ze altijd in de gaten houden, omdat ze kinderen tijdens het spelen omver kunnen slaan. Ze zijn coöperatief, zeer intelligent en intuïtief, met de neiging om te behagen, vooral als ze worden beloond met lof of eten.
Ze kunnen het beste worden omschreven als houden van zowel een actief leven als menselijke interactie. Het ontbreken van een van beide zal hen angstig, hyperactief en destructief maken. Ze zijn slim en ze zullen hun weg vinden om zich op minder geschikte manieren te vermaken, omdat ze er ook in slagen om over hekken te springen en te ontsnappen aan besloten ruimtes. Ze zijn niet geschikt voor een leven in een kennel of om te veel tijd alleen door te brengen. Omdat ze verbinding maken met mensen en sterke hechtingsbanden vormen, kunnen ze last hebben van verlatingsangst. Opleiding is belangrijk om met deze neiging om te gaan en leiderschap moet worden afgedwongen en is een must, omdat ze behoorlijk onafhankelijk kunnen zijn in hun manier van doen.
Ze kunnen meestal goed opschieten met andere honden, hoewel sommige Duitse Staande Hond Korthaars dominant kunnen zijn in de buurt van andere honden, vooral vrouwtjes ten opzichte van andere vrouwtjes. Hun jachtinstinct kan ertoe leiden dat ze kleine huisdieren achtervolgen en ze zelfs als cadeau naar hun baasjes brengen. Training is daarom essentieel om Duitse Staande Hond Korthaars het verschil te leren tussen legitieme prooien en verboden dieren, zoals katten of andere harige huisdieren. Vanwege hun gretige behoefte aan hardlopen, is training zonder riem de beste, en daarom is training ook zo belangrijk. Ze moeten correct zijn getraind om zich buiten de lijn te gedragen, zodat te allen tijde een verantwoordelijke houding ten opzichte van dieren en andere mensen wordt gehandhaafd.
Duitse Staande Hond Korthaars kunnen enigszins gereserveerd zijn tegenover vreemden, wat hen, in combinatie met hun neiging om te blaffen, goede waakhonden maakt. Toch is socialisatie belangrijk om hen vriendelijk en op hun gemak te maken bij andere mensen. Bovendien zijn ze loyaal en betrouwbaar, maar tegelijkertijd excentriek en gedurfd. De Duitse Staande Hond Korthaar is een interessant hondenras met veel wenselijke eigenschappen en gemakkelijk geliefd bij alle soorten hondenliefhebbers.
Duitse Staande Hond Korthaars zijn gemakkelijk te trainen. Desalniettemin kunnen ze onafhankelijke denkers zijn, dus een consistent, stevig leiderschap is essentieel. Harde straffen worden volledig ontmoedigd, omdat dat het waarschijnlijk moeilijker maakt om de trainingsdoelen te halen. Vriendelijkheid en positieve bekrachtiging met voedseltraktaties en lof hebben de voorkeur. Een actieve en stimulerende trainingssessie is van het grootste belang, omdat ze constante stimulatie nodig hebben.
Ze kunnen zich snel vervelen, dus het kan een uitdaging zijn om ze tijdens een hele trainingssessie gefocust te houden. Training is van essentieel belang om hen het verschil te laten begrijpen tussen prooidieren en niet-prooidieren, en om zich goed te gedragen wanneer ze niet aangelijnd rondlopen. Socialisatie is een ander belangrijk aspect van training om verlegenheid jegens vreemden en dominant gedrag jegens andere honden te voorkomen.
Duitse Staande Hond Korthaars kunnen tot 16 jaar oud worden, waardoor ze een langlevend hondenras zijn, hoewel de meeste honden zullen leven tot ze 12 jaar oud zijn. Ze zijn over het algemeen gezond, maar kunnen vatbaar zijn voor de volgende gezondheidsproblemen:
Heupdysplasie
Heupdysplasie is een van de meest voorkomende orthopedische aandoeningen bij honden en Duitse Staande Hond Korthaars lijken een genetische aanleg te hebben voor het ontwikkelen van de ziekte, hoewel het de interactie tussen genen en omgevingsfactoren is die de ontwikkeling van heupdysplasie bepalen.
De aandoening wordt gekenmerkt door een misvorming van het heupgewricht die leidt tot een onjuiste plaatsing van het dijbeen op de heup en daaropvolgende ontsteking en degeneratie van het gewrichtskraakbeen. Het veroorzaakt pijn en kreupelheid en de behandeling is meestal gericht op het verlichten van de symptomen, hoewel ook een chirurgische behandeling kan worden uitgevoerd.
Pannus
Pannus is een erfelijke ziekte van het oog die immuungemedieerd is en het hoornvlies aantast. Het kan ook chronische oppervlakkige keratitis worden genoemd en, zoals de naam al doet vermoeden, is het een ziekte voor het leven die moet worden behandeld om terugval gedurende het hele leven te voorkomen.
Het begint meestal als een roze, uitpuilende massa aan de laterale of buitenkant van het hoornvlies die overgaat in een platte, donkere en uitgezette laesie die het hele oog kan bedekken en zo slechtziendheid en zelfs totale blindheid kan veroorzaken. Ziektebeheersing wordt bereikt door lokale corticosteroïden of andere immuunmodulerende geneesmiddelen te gebruiken, evenals antibiotica wanneer secundaire infecties aanwezig zijn.
Progressieve retinale atrofie
PRA is een erfelijke aandoening van het netvliesgedeelte van het oog, waarbij een specifiek type cel, de staafcellen, is geprogrammeerd om te sterven. PRA komt meestal in beide ogen tegelijk voor en veroorzaakt geen pijn. Het vordert in de loop van de tijd en beïnvloedt het zicht. Hoewel het niet kan worden genezen, wordt suppletie met antioxidanten gebruikt om het zicht op een dag bij honden te redden.
Bloat
Bloat, ook bekend als maagdilatatie volvulus (GDV), wordt verondersteld te ontstaan door de opname van lucht tijdens maaltijden bij honden met een diepe bovenlijf met een aanleg voor de aandoening. Het komt meestal voor wanneer de hond eet, vooral wanneer hij gretig voedsel binnenkrijgt en direct daarna traint.
De maag zet uit met lucht en kan om zichzelf heen draaien, waardoor de bloedstroom wordt geblokkeerd (maagvolvulus). Honden die deze aandoening ervaren, zullen rusteloos en angstig lijken en zullen proberen over te geven. Eigenaren moeten zich bewust zijn van een dergelijke aandoening, aangezien deze levensbedreigend is en er onmiddellijk een behandeling, dat wil zeggen een operatie, moet worden gezocht.
Lymfoedeem
Lymfoedeem is het vasthouden van vocht en zwelling van weefsel als gevolg van het verzamelen van lymfe, een waterige vloeistof die de witte bloedcellen bevat en circuleert in het lymfestelsel. Het resultaat is de ophoping van vocht in het onderhuidse vet, wat vooral duidelijk wordt in de ledematen van de hond. Er is geen remedie, maar de ziekte kan worden behandeld en de symptomen kunnen worden verlicht om kreupelheid door gezwollen ledematen te voorkomen.
Zwaarlijvigheid
Het is ook belangrijk om op de hoeveelheid voedsel te letten die aan Duitse Staande Hond Korthaars wordt gegeven, aangezien dit moet overeenkomen met de hoeveelheid lichaamsbeweging die ze doen. Als u ze te veel geeft voor hun bewegingsniveau, kunnen ze de neiging hebben om zwaarlijvig te worden.
Dit hondenras is erg energiek en actief en heeft veel beweging nodig. Een tot twee uur dagelijkse lichaamsbeweging wordt aanbevolen om aan hun behoeften te voldoen. Ze zullen vooral van hardlopen houden, maar ze zullen genieten van verschillende soorten activiteiten waarbij ze bewegen, spelen of de omgeving verkennen, vooral in het gezelschap van mensen. Ze weten hoe ze moeten zwemmen en passen zich heel goed aan verschillende klimaten en landschappen aan, waardoor ze gemakkelijk van een energie-uitlaat kunnen worden voorzien.
Duitse Staande Hond Korthaars zijn zeer schone honden en hebben een gemakkelijk te verzorgen vacht. Hun korte vacht zou slechts af en toe moeten worden geborsteld, maar omdat ze vaak zware verharen zijn, is het een goed idee om ze regelmatiger te borstelen. Regelmatige controle en reiniging van hun oren is noodzakelijk, omdat ze lange, slappe oren hebben die vuil kunnen verzamelen en de luchtstroom kunnen verhinderen, waardoor het een ideale omgeving is voor bacteriegroei en de daaruit voortvloeiende oorontstekingen. Baden worden indien nodig aanbevolen, omdat ze buitenverkenners zijn en vaak modderig kunnen worden.
0 Reacties