Chonzers zijn kleine, taaie honden met gedrongen lichamen en flinke koppen. Ze hebben aantrekkelijke golvende of gekrulde vachten, die een aantal kleuren kunnen hebben, waaronder het karakteristieke wit van de Bichon Frise en de 'peper en zout'-grijstinten van de Schnauzer. Ze hebben meestal driehoekige oren, die lief naar voren vouwen.
Chonzer honden zijn nog niet zo lang ter plaatse, maar hun ouders hebben elk een substantiële en goed gedocumenteerde geschiedenis. Kruisingen zijn een welkome aanwinst voor de hondengemeenschap, omdat ze eigenaren meer keuze bieden bij het kiezen van een huisdier en de inteelt vermijden die gepaard gaat met stamboomlijnen; wat kan leiden tot een bevolking met meer gezondheidsproblemen.
De Schnauzer
Schnauzers zijn een hardwerkend Duits ras dat om een aantal redenen door lokale boeren zou worden gehouden, onder meer om ongedierte te doden, vee te bewaken en vee te drijven. Gezien hun werkachtergrond is het logisch dat ze een energiek en vastberaden ras zijn en dat ze gemakkelijk te trainen zijn.
De Bichon Frise
De Bichon Frise is een gekrulde, witte stamboom waarvan wordt aangenomen dat deze meer dan 500 jaar geleden op het Spaanse eiland Tenerife is ontstaan. Lokale zeilers zeilden met de hond aan boord en ze werden in de loop van de jaren door heel Europa geëxporteerd.
Ze werden vooral populair in Frankrijk, waar hun elegante uiterlijk verder werd verfijnd. De Bichon Frise, die voornamelijk als huisdier werd gehouden, 'draaide zijn poot' ook voor een parttime entertainmentwerk en zou worden gebruikt om trucs uit te voeren als een vorm van amusement. Dankzij hun zachte temperament en hypoallergene vacht zijn ze momenteel een zeer populair huisdier over de hele wereld.
De kleine maar stevige behuizing van de Chonzer meet alles van 25 cm tot 40 cm en ze wegen tussen 11 kg en 16 kg. Honden erven typisch de ronde schedel van de Bichon Frise met oren die ver uit elkaar staan en licht naar buiten en naar voren gericht moeten hangen. Ze hebben ronde bruine ogen die zo donker zijn dat ze in bepaalde lichten zwart kunnen lijken. Hun rechthoekige snuit doet meer denken aan die van de Schnauzer en mag niet worden afgestoten of te klein worden. Hun ledematen zijn recht en sterk, terwijl hun poten vrij slank en delicaat zijn. Hun staart is meestal van gemiddelde lengte en kan aan het einde enigszins krullen.
De vacht van een Chonzer heeft een mooie krul en is vrij dicht. Mogelijke vachtkleuren zijn zwart, wit, grijs en bruin en de meeste honden hebben verschillende tonen in hun vacht. Langere vacht wordt over het algemeen gezien rond de wenkbrauw-, snor- en baardgebieden.
Gelukkig, kalm en vriendelijk, de Chonzer is gemaakt om een familiehuisdier te zijn en geniet ervan om in het gezelschap te zijn van mensen van alle leeftijden. Ogenschijnlijk altijd in een goed humeur, zijn het gretige bevers als het gaat om wandelingen en spelletjes. De meesten zullen kinderen en andere huisdieren tolereren, vooral als ze vanaf de puppytijd met hen zijn opgegroeid.
Een mogelijk probleem dat zich bij sommige personen kan ontwikkelen, is verlatingsangst, die moeilijk op te lossen kan blijken als het eenmaal is vastgesteld. Eigenaren moeten aan hun zelfvertrouwen werken en ervoor zorgen dat ze eraan gewend zijn om vanaf hun jonge leeftijd korte tijd alleen gelaten te worden. Benchtraining is een verstandige strategie om toe te passen en moet worden gestart zodra de pup naar huis wordt gebracht. De kist moet worden gezien als een toevluchtsoord in plaats van een plek om naartoe te gaan als straf of 'time-out'.
Afkomstig van twee slimme honden die van oudsher zijn geleerd om een reeks taken uit te voeren, is de Chonzer een aangename trainingspartner. Deze honden hebben een verlangen om te behagen, dus zullen de instructies opvolgen zolang ze duidelijke trainingsaanwijzingen krijgen en worden beloond voor het juiste gedrag. Ondanks hun kleine formaat, is het anekdotisch niet bijzonder moeilijk om deze kruising te huisvesten.
Eigenaren moeten letten op de volgende gezondheidsproblemen binnen het Chonzer ras:
Atopische dermatitis
Er zijn verschillende redenen waarom een hond jeuk kan krijgen en eigenaren moeten niet altijd tot de conclusie van allergieën springen. Als we echter parasieten en contactreacties (zoals schoonmaakvloeistoffen of brandnetels) uitsluiten, is atopie bij dit ras zeer waarschijnlijk. Voor de meesten zullen hun symptomen zich ontwikkelen tussen de leeftijd van 6 maanden en 6 jaar en kunnen ze pootjes likken en wrijven in het gezicht omvatten.
Ziekte van Cushing
De ziekte van Cushing staat ook bekend als hyperadrenocorticisme en de symptomen kunnen zijn: overmatige dorst, een dikke buik, chronische huidinfecties en hijgen. Het kan een beetje lastig zijn om een diagnose te stellen, maar bloedonderzoeken kunnen helpen bij het bevestigen van de vermoedens van een arts. Vaak wordt een abdominale echografie uitgevoerd om te controleren op een tumor in de bijnieren.
Type 2 diabetes
Diegenen met diabetes hebben verhoogde bloedsuikerspiegels, die kunnen worden gedetecteerd bij zowel een bloedtest als een urinetest. Symptomen van diabetes zijn onder meer overmatige dorst, een onverzadigbare honger en gewichtsverlies. Diegenen met diabetes zijn bijzonder vatbaar voor urineweginfecties omdat de bacteriën gedijen op de suiker. Naast het aanpassen van hun dieet, zullen de meeste honden worden gestart met injecteerbare insuline.
Urinestenen
Stenen in de nieren en / of blaas veroorzaken meestal problemen bij het plassen, zoals persen of bloed in de urine. Frustrerend genoeg vertelt het analyseren van urine ons niet altijd of er stenen aanwezig zijn of, zo ja, welk type ze zijn. Sommige zullen oplossen na het veranderen van het dieet van de hond, terwijl andere mogelijk operatief moeten worden verwijderd.
Elke dag een uur aan lichaamsbeweging is genoeg voor de Chonzer. Eigenaren moeten hun best doen om te variëren waar ze hun hond uitlaten en om veel te ontdekken en te snuffelen. Degenen met een betrouwbare terugroepactie moeten van de leiding worden afgevoerd als ze te vertrouwen zijn. Velen zullen graag andere honden ontmoeten en 'vrienden maken' wanneer ze op pad zijn.
Deze honden werpen niet veel vacht en hoeven maar een paar keer per week te worden geborsteld. Eigenaren moeten bijzondere aandacht besteden aan de gebieden waar de vacht langer is, zoals op het gezicht en de staart. Het knippen van klauwen is een goede vaardigheid om onder de knie te krijgen, hoewel veel honden hun klauwen kort houden als ze vaak genoeg op de stoep lopen.
0 Reacties