Het ras kan over het algemeen goed met kinderen overweg, vooral als het vanaf jonge leeftijd wordt gesocialiseerd, hoewel er wel toezicht moet zijn. De Chesapeake Bay Retriever is loyaal en geniet van menselijk gezelschap, maar dit betekent dat hij gevoelig kan zijn voor verlatingsangst en niet voor langere tijd alleen mag worden gelaten. De dikke vacht van het ras is buitengewoon weerbestendig en vereist geen gespecialiseerde verzorging, maar hij kan zwaar vervellen, vooral tijdens seizoenswisselingen, en moet thuis regelmatig worden geborsteld. Hoewel het ras redelijk gezond is, kan het toch last hebben van enkele erfelijke gezondheidsproblemen, dus een zorgvuldige selectie van een gezonde familielijn is belangrijk.
De Chesapeake Bay Retriever is een groot hondenras dat tot de jachthondengroep behoort. Het is ook bekend als het schaken, CBR of Chesapeake. Het werd oorspronkelijk ontwikkeld in het Chesapeake Bay-gebied van de VS aan het begin van de 19e eeuw door het Newfoundland over te steken met de Labrador Retriever. Het combineren van het vermogen van de Newfoundlander in het water met het apporteervermogen van de Labrador. Volgens de legende werden twee puppy's uit Newfoundland blijkbaar gered van een zinkend schip aan de kust van Maryland en deze werden vervolgens gekruist met honden uit het gebied en de Labrador om het ras te creëren. Het ras is uniek qua vachtkleur, die zorgt voor camouflage in dood gras en riet. Het staat bekend om zijn uitzonderlijke vermogen om eenden op te halen. Het wordt beschouwd als de zwaarste van de retriever rassen en zal de hele dag met plezier in ijskoud water werken.
Tegenwoordig wordt de Chesapeake Bay Retriever nog steeds gebruikt voor werkrollen en blinkt hij uit in zijn oorspronkelijke rol als jachthond maar ook als speurhond, evenals in hondensporten zoals gehoorzaamheid, werkproeven, behendigheid en flyball.
De Chesapeake Bay Retriever moet tussen de 53 en 66 cm bij de schoft meten. De schofthoogte moet iets kleiner zijn dan de totale lengte van het lichaam en het lichaam moet minstens zo diep zijn als de elle boog, die de helft van de totale lengte moet uitmaken. Het lichaam moet er kort maar niet gedrongen uitzien. De hals moet sterk zijn, van gemiddelde lengte en breder worden naar de kruising met de schouders. De voorpoten moeten krachtig zijn met veel bot. De borst moet breed en diep zijn en de rug moet vlak en sterk zijn, wat leidt tot gespierde achterpoten die evenredig lijken met de voorpoten. Voeten moeten zwemvliezen hebben en redelijk groot zijn. De staart moet van gemiddelde lengte zijn en dik aan de basis.
Het ras heeft een brede ronde kop waarvan de snuit en de schedel even lang zijn. De snuit mag geen scherpe punt vormen en de kaken moeten sterk zijn met een schaargebit. De pigmentatie van neus en lippen moet overeenkomen met de vachtkleur. De ogen zijn middelgroot, breed aangezet en helder geel of amberkleurig. Het ras dient oren te hebben die vrij klein zijn, hoog aangezet en van gemiddelde dikte, dicht tegen het hoofd omgevouwen. De Chesapeake Bay Retriever moet soepel en vrij lopen en moeiteloos bewegen, maar tegelijkertijd een gevoel van kracht en kracht overbrengen. De gang moet veel grond beslaan en een goede aandrijving hebben, die van het achterste uiteinde komt.
De Chesapeake Bay Retriever is een loyale, toegewijde hond die graag wil behagen en vriendelijk is, hoewel hij in het begin een beetje achterdochtig kan zijn tegenover vreemden. Fysiek lijkt het op een groter Labrador Retriever type, maar heeft het een ander karakter, en is het vaak eigenzinniger en beschermer. Het ras is meestal goed met kinderen als het er vanaf de puppytijd aan gewend is en goed gesocialiseerd is, maar er moet toezicht worden gehouden met jonge kinderen.
De Chesapeake Bay Retriever geniet van gezelschap en kan vatbaar zijn voor verlatingsangst en is daarom niet geschikt voor huishoudens waar hij voor langere tijd alleen zal worden gelaten. De Chesapeake Bay Retriever is geen typisch waakhond, maar hij zal zijn eigenaren en huis beschermen als hij zich bedreigd voelt en kan ook vrij luidruchtig zijn, waarschuwend voor gevaar.
De Chesapeake Bay Retriever is intelligent en leert snel, en wil de eigenaar altijd een plezier doen. Het werd in het verleden als koppig beschouwd, maar men denkt dat moderne trainingsmethoden die minder hard zijn en gericht zijn op positieve bekrachtiging, helpen om het ras geïnteresseerd te houden en veel betere resultaten te behalen.
Het ras is niet geschikt voor onervaren eigenaren en heeft een stevige en consistente behandeling nodig met positieve bekrachtigingstraining om er het meeste uit te halen en ervoor te zorgen dat het niet onhandelbaar wordt. Het is een uitstekend werkende jachthond en geniet van een doel in het leven. Dit betekent dat training meestal geen probleem is en dat het ras snel leert herinneren en huistraining oppikt, vooral als het voldoende toegang heeft tot de buitenruimte.
De Chesapeake Bay Retriever heeft een gemiddelde levensverwachting van 10 tot 12 jaar. Het is geclassificeerd als een categorie 1-ras door de Raad van beheer, maar lijdt nog steeds aan enkele gezondheidsproblemen, waarvan sommige kunnen worden getest. Deze omvatten:
Heupdysplasie (HD)
Heupdysplasie is een aandoening waarbij de heupen van de Chesapeake Bay Retrievers zich abnormaal ontwikkelen. Er zijn verschillende problemen en afwijkingen die kunnen bijdragen aan heupdysplasie, maar ze kunnen allemaal later in het leven leiden tot gewrichtsproblemen en artritis.
Deskundigen gebruiken vastgestelde criteria bij honden ouder dan een jaar om röntgenfoto's van de heupen te scoren. De maximale score voor beide heupen is 106 en hoe lager de score, hoe minder tekenen van heupdysplasie aanwezig zijn. Hoewel heupdysplasie wordt overgedragen, kan de ontwikkeling ervan ook worden beïnvloed door omgevingsfactoren.
Elleboogdysplasie
Elleboogdysplasie is een waarbij het ellebooggewricht zich abnormaal ontwikkelt en uiteindelijk leidt tot gewrichtsproblemen en artritis. De aandoening heeft een grote genetische factor en idealiter mogen alleen honden met een score van 0 worden gebruikt voor de fokkerij.
Progressieve retinale atrofie (PRA)
Progressieve retinale atrofie is een erfelijke aandoening die verschillende erfelijke aandoeningen kan omvatten, wat leidt tot degeneratie van het netvlies en uiteindelijk tot blindheid. Het kan ontwikkelings- of degeneratief zijn.
Ontwikkelingstypes komen meestal voor bij jonge honden en vorderen snel en degeneratieve typen komen voor bij oudere honden en hebben een langzamere progressie. Deze aandoening kan worden getest door middel van een DNA-test en verantwoordelijke fokkers moeten proberen alleen te fokken met honden die vrij zijn van de aandoening.
Erfelijke cataracten
Door staar wordt de lens of het lenskapsel ondoorzichtig en dit beïnvloedt het gezichtsvermogen. Honden moeten regelmatig worden getest om te controleren op tekenen van cataract en honden die tekenen van de aandoening vertonen, mogen niet voor de fokkerij worden gebruikt.
Degeneratieve myelopathie
Degeneratieve myelopathie is een degeneratieve neurologische aandoening die in de loop van de tijd voortschrijdt, beginnend met onvastheid in de achterpoten en uiteindelijk eindigt in verlamming. Er is nu een DNA-test die kan worden gebruikt om aan te tonen of honden een van de genen dragen die verband houden met de aandoening en daarom risico lopen.
De Chesapeake Bay Retriever is een actief levendig hondenras met uitzonderlijke kracht en uithoudingsvermogen. Het vereist twee of meer uur wandelen per dag. Idealiter moet zoveel mogelijk van deze tijd buiten de lijn worden doorgebracht, zodat honden vrij kunnen rennen.
Chesapeake Bay Retrievers hebben veel energie en zijn het gelukkigst in werkrollen om te voorkomen dat ze zich vervelen en gedrag ontwikkelen dat verband houdt met een gebrek aan mentale of fysieke stimulatie. Dit betekent dat ze niet geschikt zijn voor stedelijke omgevingen en het gelukkigst zijn op het platteland met een grote tuin of veel buitenruimte.
De Chesapeake Bay Retriever heeft een korte, dikke, golvende vacht die weerbestendig is en een beetje olieachtig aanvoelt. Deze olieachtige toplaag biedt bescherming tegen het ijskoude water waar hij werd gebruikt om in de Chesapeake Bay te werken. Het ras heeft geen speciale verzorging nodig, maar kan zwaar vervellen, vooral tijdens seizoenswisselingen van vacht, waarbij regelmatig geborsteld moet worden om te voorkomen dat er in huis grote hoeveelheden haar worden afgestoten.
0 Reacties