De Boxador is een kruising tussen de Boxer en Labrador Retriever. Deze grote levendige honden hebben een levensstijl nodig die hen voldoende ruimte en gelegenheid geeft om op een onschadelijke manier te rennen en energie te verbranden.
Om niet aan deze behoefte te voldoen, riskeert de Boxador zijn eigen amusement op manieren die wij als asociaal beschouwen, zoals kauwen, graven, ontsnappen of blaffen.
Dat gezegd hebbende, de Boxador heeft levensvreugde en een vergevingsgezinde, liefdevolle persoonlijkheid die hem tot ideale hondengezellen maakt voor de juiste mensen.
Ze staan te popelen om te behagen en houden van niets beters dan het gezelschap van hun eigenaar te zijn (behalve misschien voor eten). Pas wel op dat je een Boxador na het eten gerust houdt, want door zijn diepe borst kan hij een opgeblazen gevoel krijgen.
Als relatieve nieuwkomer heeft de Boxador geen duidelijke eigen geschiedenis. In plaats daarvan is hun verhaal dat van de ouderrassen.
De voorouders van de Boxer zijn terug te voeren op Bullenbaiser rassen die niet meer bestaan. Deze Duitse honden waren een combinatie van het fokken tussen bulldogs, mastiffs, terriërs en de Duitse Dog. De Boxer zelf is ontwikkeld in het eind van de 19e eeuw in Duitsland. Hun oorspronkelijke doel was als een hond die stieren lokt. Maar in de loop van de tijd werden zachtere eigenschappen aangemoedigd en gingen ze hun poot naar activiteiten, zoals het hoeden van vee en het trekken van slagerskarren.
De geliefde Labrador is afkomstig uit Newfoundland, waar ze een uitloper waren van het fokken van Newfoundlanders met andere kleinere waterhonden. Alles aan de Labrador was aangepast voor een leven dat in en uit het water spetterde en vissen terughaalde. Deze werkhonden waren een onschatbare hulp voor de visser en hielpen bij taken van het binnenhalen van netten tot het halen van ontsnapte vissen.
De Boxador is een grote hond met een robuuste maar atletische bouw. Ze zijn goed geproportioneerd met lange benen, een diepe borst en een licht opgetrokken taille.
De schedel kan breder en zwaarder zijn dan een typische Labradors, terwijl hun snuit iets langer kan zijn dan de gemiddelde Boxer. Ze hebben hangende oren, die in grootte kunnen variëren van een kleine vouw tot de langere fluweelachtige flap die typisch is voor de Labrador.
Ze zijn kort gecoat, met kleuren zoals zwart met witte highlights, gestroomd, chocolade of een combinatie van kleuren. De Boxador heeft een staart, die recht of licht gekruld kan zijn, maar altijd kwispelt.
Zowel Labradors als Boxers hebben de reputatie goedaardige, mensenvriendelijke honden te zijn. Daarom is de Boxador vaak buitengewoon vriendelijk en mensgericht, tot het punt van angst gerelateerde stoornissen als ze niet zijn opgeleid om alleen tijd door te brengen.
Een ander opvallend kenmerk is hun energieniveau. Vooral de Boxer kan erg veerkrachtig zijn, waardoor de Boxador een beetje een overenthousiast handjevol is om mee om te gaan. Dit kan een probleem zijn in een huishouden met jonge kinderen of ouderen, die beide kunnen omvallen in hun enthousiasme om vrienden te maken.
De Boxador houdt ervan om te behagen en leeft om de aanbidding van hun eigenaar op te snuiven. Dit, samen met een diepgewortelde liefde voor eten, maakt hen tot goede kandidaten voor op beloning gebaseerde training.
De wijze eigenaar verbrandt de overtollige energie van zijn hond met een snel spelletje, laat de hond kalmeren, voor het begin van elke trainingssessie. Dit vermijdt het scenario dat de hond zoveel stuitert dat hij zich niet kan concentreren.
Houd trainingen leuk, zodat de hond ze meer als spelen dan als werk beschouwt. De beste resultaten worden bereikt door regelmatige, korte sessies, zoals meerdere keren per dag vijf minuten trainen.
Als relatieve nieuwkomer ter plaatse zijn er geen specifieke gegevens over gezondheidsproblemen die verband houden met de Boxador. Beide ouderrassen worden echter in verband gebracht met bepaalde zorgen, en het is redelijk om aan te nemen dat deze ook bij sommige pups kunnen voorkomen.
De term 'dysplasie' verwijst naar een abnormale ontwikkeling van de gewrichten, in dit geval de heupen of elle bogen. Dit is een complexe aandoening waarbij elementen van de ziekte te wijten zijn aan genetica, terwijl andere delen te wijten zijn aan andere factoren, zoals een onjuist dieet en het verkeerde type lichaamsbeweging.
Heup- of elleboogdysplasie kan variëren van mild tot ernstig. De eerste kan alleen rust en af en toe pijnverlichting nodig hebben, terwijl de laatste zo slopend is dat een vervangende gewrichtschirurgie de enige manier is om pijnvrije mobiliteit te herwinnen.
De diepe borst van zowel de Labrador als de Boxer betekent dat hun nageslacht daarboven is met een risico op een opgeblazen gevoel. Deze potentieel levensbedreigende toestand is het gevolg van het zwaaien van de maag om zijn as, waardoor er geen gas ontsnapt. Deze opgezwollen maag heeft ernstige gevolgen die, indien onbehandeld, tot shock, instorting en de dood leiden.
Preventie is de beste optie, wat betekent dat u de hond nooit onmiddellijk na het eten moet trainen en een dieet van goede kwaliteit moet geven met weinig fermenteerbare ingrediënten, zoals soja.
Dit zijn aandoeningen die de oogleden aantasten, waarbij entropion verwijst naar naar binnen gedraaide oogleden en ectropion naar doorhangende, wijde oogleden. Beide veroorzaken ongemak en leed, maar op verschillende manieren. Bij entropion wrijven de wimpers over het oogoppervlak en veroorzaken ze pijn. Bij ectropion maakt het doorhangende ooglid het hoornvlies vatbaar voor uitdroging, waardoor het jeukt en ongemakkelijk wordt.
Corrigerende chirurgie is vaak de beste optie, omdat de problemen zouden moeten verdwijnen als de positie van de oogleden wordt gecorrigeerd.
Beide ouderrassen zijn actieve honden die heel veel mentale stimulatie nodig hebben. Veel lichaamsbeweging is dus essentieel voor zowel hun fysieke als mentale welzijn.
Regelmatig tweemaal daags wandelen is een must, met vrije tijd om te rennen en te jagen. De meeste Boxadors zullen enthousiast deelnemen aan een spelletje ophalen of frisbee, wat een leuke manier is om de hond te vermoeien zonder de eigenaar uit te putten.
Gezien de aanleg van het ras voor gewrichtsaandoeningen, is het echter cruciaal dat ze als puppy niet overmatig worden belast. Vermijd springen van hoogtes of activiteiten die de gewrichten onder druk zetten.
Speel nooit tot het punt van uitputting, omdat de pup hierdoor onhandig kan lopen, wat het onvolgroeide gewrichtsoppervlak kan beschadigen of beschadigen.
Typisch heeft de Boxador een korte vacht, die weinig onderhoud vergt maar vatbaar kan zijn voor verlies. Afhankelijk van de ouder die de pup het meest nodig heeft, kan de Boxador zowel een onder vacht als een gladde toplaag hebben.
Dit type vacht kan het beste meerdere keren per week snel worden glad geborsteld, omdat het helpt om het ruige ondervacht op de borstel te vangen in plaats van op de zachte meubels.
Dagelijks tandenpoetsen is aan te raden om de vorming van tandplak en tandsteen te verminderen. Bovendien kan de Boxer vatbaar zijn voor een overvolle mond, en dus kan het minimaliseren van de vorming van tandsteen tussen dicht opeengepakte tanden de behoefte aan tandheelkundige aandacht op latere leeftijd verminderen.
0 Reacties