Boston Terriërs zijn uiterst sociale en mensvriendelijke kleine honden. Ze kunnen luidruchtig zijn en zijn dus geschikt voor oudere kinderen. Het ras kan soms een sterke wil hebben, maar is over het algemeen erop gebrand om hun eigenaren te plezieren, dus training is geen specifiek probleem. Het fokken op bepaalde kenmerken heeft tot enkele gezondheidsproblemen geleid. Ze zijn een brachycefaal ras, wat betekent dat ze problemen kunnen hebben met ademhalen en koel blijven in warme of stressvolle omstandigheden.
De Boston Terriër is afkomstig uit Amerika maar werd beïnvloed door verschillende andere rassen, waaronder de Bulldog, Amerikaanse Pit Bull Terriër, Bull Terriër, Franse Bulldog en zelfs de Boxer. Het was het eerste Amerikaanse ras dat werd erkend door de American Kennel Club. Het ras werd voor het eerst erkend aan het einde van de 19e eeuw toen bull en terriër rassen werden gemengd om de twee honden uit Boston te produceren waarop het ras is gevestigd. De Boston Terriër werd voor het eerst erkend als ras door de UK Kennel Club in 1914 en behoort tot de nutsgroep, die bestaat uit diverse niet-sportieve rassen.
Tegenwoordig is de Boston Terriër in de eerste plaats een gezelschap ras, maar is hij ook populair in hondensporten zoals behendigheid, flyball, gehoorzaamheid en rally. Ze zijn ook goede therapiehonden en zijn vriendelijk tegen iedereen, inclusief vreemden.
De Boston Terriër heeft verschillende kleuren die worden geaccepteerd voor registratie door de Raad van beheer. Honden moeten een vacht hebben met een fijne textuur en die kort en glad aanvoelt. De Boston Terriër zou idealiter enkele witte aftekeningen moeten hebben om bij de ras standaard te passen. Deze omvatten een witte snuit, een witte bles die tussen de ogen en over het hoofd loopt en een witte kraag en borst waarvan een deel of alle voorpoten wit van kleur zijn. Het verdient ook de voorkeur dat de achterbenen vanaf het spronggewricht wit zijn.
De Boston Terriër moet over het algemeen een vierkant uiterlijk hebben en de lengte van het lichaam en het been moeten in balans zijn, het mag niet gedrongen of spichtig zijn. Het is een kleine hond maar wordt naar gewicht binnen het ras ingedeeld in verschillende groepen. Deze groepen zijn:
Lichtgewicht - minder dan 6,8 kg
Middengewicht - 6,8 - 9,1 kg
Zwaargewicht - 9,1 - 11,4 kg
Het ras is een compacte, maar evenwichtige hond van het stieren ras die een nek moet hebben die licht gebogen is en naadloos naar de schouders leidt, die redelijk breed en hellend moet zijn. Het lichaam moet diep zijn met een brede borstkas en een korte gespierde rug en een gebogen stuit die de indruk geeft van een kort lichaam, maar dit mag niet dik lijken. De voorpoten moeten recht en gespierd zijn met rechte elle bogen. De achterbenen moeten sterk en goed gespierd zijn en de voeten moeten klein en compact zijn. De staart moet laag aangezet en kort zijn en kan taps toelopend, recht of gekruld zijn.
De Boston Terriër heeft een hoofd dat geen gerimpelde huid mag hebben met een vierkante schedel en een plat voorhoofd en duidelijk voorhoofd. De snuit moet ook vierkant en breed zijn met een brede zwarte neus en gelijkmatig bijten zonder zichtbare tanden. Het hoofd moet in verhouding staan tot de totale grootte van de hond. De ogen moeten rond en groot zijn, maar niet te groot, met een vriendelijke, alerte uitdrukking op één lijn met de wangen van voren gezien. De oren moeten klein en dun zijn en rechtop en breed gedragen, dicht bij de hoeken van de schedel.
De Boston Terriër moet een gevoel van gratie en kracht overbrengen in zijn manier van lopen. De indruk wekken van gemak van bewegen met voor- en achterbenen die in ritme bewegen met een zekere voetvastheid.
De Boston Terriër is een buitengewoon vriendelijk ras, zelfs met vreemden. Ze hebben een levendig, intelligent karakter en kunnen een sterke wil hebben, maar over het algemeen willen ze graag behagen. Ze zijn over het algemeen goed met kinderen, hoewel ze soms onstuimig kunnen zijn, dus ze zijn geschikt voor iets oudere kinderen.
Het ras is buitengewoon sociaal en is een zeer goede gezelschapshond, hoewel dit betekent dat ze vatbaar zijn voor verlatingsangst. Ze zijn meestal ook goed met andere huisdieren als ze op de juiste manier worden geïntroduceerd. Door hun vriendelijke karakter en onverschilligheid jegens vreemden zijn ze meestal geen goede waakhonden.
Ondanks hun vastberaden karakter, is de Boston Terriër meestal gretig om te behagen, wat betekent dat ze gemakkelijk trainbaar zijn, vandaar hun recentere populariteit in sommige moderne hondensporten. Dit betekent dat terugroepen meestal geen probleem is, omdat ze graag bij hun eigenaren willen blijven. Zoals bij de meeste honden, die toegang hebben tot een buitenruimte en / of een vaste routine om te wandelen, is huistraining normaal gesproken geen probleem.
In vergelijking met sommige andere brachycefale rassen en stierenrassen heeft de Boston Terriër minder kenmerken die problemen veroorzaken en wordt hij door de UK Kennel Club geclassificeerd als een categorie 1-ras zonder dat er op het moment van schrijven bijzondere aandachtspunten zijn die welzijnsproblemen veroorzaken. Zoals bij de meeste rassen, kan het echter last hebben van enkele erfelijke gezondheidsproblemen. De gemiddelde levensverwachting van de Boston Terriër is ongeveer 12 jaar.
Ulceratie van het hoornvlies
De Boston Terriër heeft grote ietwat uitstekende ogen en deze zijn vatbaar voor beschadiging omdat ze niet goed beschermd zijn. Krassen en stoten kunnen leiden tot ulceratie van het hoornvlies en deze kunnen ernstige gevolgen hebben voor het zicht als ze niet op tijd worden behandeld of als het oog herhaaldelijk wordt beschadigd.
Patellaire luxatie
Een aandoening waarbij het equivalent van de knieschijf in het achterbeen ontwricht raakt. Dit kan intermitterende kreupelheid veroorzaken en pijnlijk zijn. In ernstige gevallen is een operatie nodig om dit te corrigeren. Honden met deze aandoening mogen niet worden gebruikt voor de fokkerij.
Brachycefaal syndroom
Dit leidt tot een aandoening die BOAS (Brachycephalic Obstructive Airway Syndrome) wordt genoemd, die in wezen wordt veroorzaakt door een te verkorte schedel, waardoor de beschikbare ruimte voor interne structuren wordt beperkt. Dit gebrek aan ruimte leidt tot ademhalingsmoeilijkheden en kan ervoor zorgen dat het strottenhoofd instort.
Ademhalingsproblemen worden soms verergerd door een te lang zacht gehemelte. De effecten van deze aandoening worden vooral gezien in warme of stressvolle omstandigheden. Als een hond ademhalingsmoeilijkheden heeft, moet er in het bijzonder op worden gelet dat hij niet traint als het warm is, en houd hem zo koel mogelijk.
Hemivertebrae
Hemi- of 'halve' wervels zijn aangeboren afwijkingen waarbij wervels zich niet goed ontwikkelen. Ze komen veel voor bij veel brachycefale rassen. De misvorming veroorzaakt compressie van het ruggenmerg en dit veroorzaakt vervolgens neurologische symptomen in de achterbenen, wat uiteindelijk kan leiden tot verlamming als het niet wordt behandeld.
Chirurgie is de enige behandeling. Elke Boston Terriër die tekenen van hemi-wervels vertoont, mag niet voor de fokkerij worden gebruikt. Er is momenteel geen DNA-test beschikbaar en de diagnose wordt gesteld door middel van röntgenfoto's.
Perceptief doofheid
Het ras heeft een hogere incidentie dan normaal en dit kan een of beide oren aantasten. Aangenomen wordt dat het verband houdt met de hoeveelheid wit in de vacht. Honden die zijn aangetast, vooral aan één kant, kunnen nog steeds goede huisdieren zijn, maar er mag niet mee worden gefokt. Fokkers moeten BAER-puppy's laten testen om dit te controleren.
Demodectische schurft
Boston Terriërs lijken vatbaar te zijn voor besmettingen met Demodex, een soort mijt die meestal in de huid wordt aangetroffen, maar niet altijd problemen veroorzaakt. Door een aangetast immuunsysteem of een onbalans in de huid kan de mijt problemen gaan veroorzaken. Dit komt vaker voor bij jonge honden.
Geboorteproblemen
Zoals bij veel andere stier- en brachycefale rassen, is de Boston Terriër tijdens de geboorte vatbaar voor problemen waarbij de grote hoofden van puppy's vast komen te zitten. Het is niet ongebruikelijk dat ze een keizersnede nodig hebben.
De Boston Terriër is een ras met gemiddelde energie en heeft elke dag ongeveer een uur wandelen nodig om gezond en gelukkig te blijven. Idealiter zou een deel van deze tijd zonder de leiding moeten worden besteed om overtollige energie te verbruiken, aangezien sommige een ietwat luidruchtige aard kunnen hebben, hoewel dit niet essentieel is en een langere wandeling met de leiding volstaat.
Door hun kleine formaat en relatief lage loopbehoefte kunnen ze goede honden zijn voor stedelijke omgevingen. De Boston Terriër is een brachycephalisch ras en er moet op worden gelet dat u ze niet traint als het erg warm is of in stressvolle omstandigheden, omdat ze ademhalingsmoeilijkheden kunnen hebben en gemakkelijk oververhit kunnen raken.
De Boston Terriër heeft een korte, fijne vacht die gemakkelijk te verzorgen is en die redelijk licht verhaart. Af en toe thuis poetsen zou voldoende moeten zijn om de vacht in goede conditie te houden en te voorkomen dat er haren in huis blijven hangen.
0 Reacties