Hoewel volgzaam, kunnen de loyaliteit en grootte van de Berner Sennenhonden, samen met hun beschermende aard voor hun gezin, betekenen dat ze goede waakhonden zijn. Ze zijn over het algemeen gemakkelijk te trainen met een gewillig karakter en hebben gemiddelde trainingsvereisten. Als grote hond heeft het ras een relatief korte levensduur en kan het verschillende gezondheidsproblemen hebben, daarom is het belangrijk om een gezonde familielijn te kiezen.
De Berner Sennenhond is een grote hond die van oorsprong uit Zwitserland komt en tot de werkgroep van rassen behoort. Het werd voor het eerst gebruikt als een multifunctionele boerderijhond, hoedend en hoedend voor vee, als waakhond en als trekhond. Het ras was het resultaat van de kruising van Romeinse Mastiffs met lokale Zwitserse herdershonden om vier Zwitserse Sennenhonden in de Zwitserse Alpen te vormen met 'Sennen' verwijzend naar hun eigenaars van alpenherders. De Berner Sennenhond is de enige van deze vier rassen die een volle vacht heeft.
Aan het begin van de jaren 1900 werd het ras formeler gevestigd in Zwitserland en werd het bekend in het hele land en in delen van Duitsland. Tegenwoordig wordt de Berner Sennenhond grotendeels beschouwd als een gezinshond en staat hij wereldwijd bekend om zijn liefdevolle karakter en goede natuur, en is hij een populaire keuze voor een gezinshond.
Er is slechts één geaccepteerde registratiekleur voor de Berner Sennenhond bij de Raad van beheer, namelijk driekleur. Deze bestaat uit een grotendeels zwarte vacht op het lichaam met roodbruine aftekeningen op het gezicht, benen en borst en een groot wit gebied op de borst. Witte poten en punt van de staart zijn wenselijk.
Berner Sennenhonden zijn grote, stevige honden die tussen de 58 en 70 cm bij de schoft moeten meten; vrouwtjes zouden iets kleiner moeten zijn dan mannen en er zou een duidelijk verschil tussen geslachten moeten zijn. Hun schofthoogte zou iets minder moeten zijn dan de lengte van hun lichaam in een verhouding van 9:10, wat een compact, enigszins vierkant uiterlijk geeft. De diepte van de borst moet de helft zijn van de totale schofthoogte.
Het ras heeft een krachtige, matig lange nek die leidt tot sterke, aflopende schouders die aansluiten bij een bovenarm die plat ligt en ook gespierd is. De voorpoten moeten recht zijn met korte, compacte voeten. Het lichaam moet compact zijn met een brede, diepe borst en een stevige, maar platte rug die leidt tot een goed afgerond achterste. De achterbenen moeten breed, gespierd en krachtig zijn met rechte hakken. De staart moet goed bedekt zijn met een borstelig uiterlijk en moet goed gedragen maar niet gekruld op de rug zijn.
Deze honden moeten een stevige, platte schedel en snuit hebben met sterke kaken en een perfect schaargebit. Hun lippen mogen niet buitensporig zijn, maar ze moeten wel wat vliegen hebben (het hangende deel van de lip). De Berner Sennenhond heeft donkerbruine, ovale ogen en mag geen overtollige huid rond de oogleden hebben. De oren moeten hoog aangezet en driehoekig van vorm zijn, naar voren op het gezicht vallend en in rust plat liggend.
De Berner Sennenhond moet met grote passen bewegen, terwijl de achterpoten voor afdruk zorgen. De beweging moet bij alle snelheden goed in balans zijn. Het ras geeft de voorkeur aan een draf, maar is ook in staat om snel en behendig te zijn als dat nodig is.
De Berner Sennenhond is een volgzaam, zelfverzekerd ras dat onverschrokken is en een goed karakter heeft. Het ras is erg loyaal, toegewijd aan zijn gezin, maar ook betrouwbaar en tolerant met kinderen. Het is aanhankelijk en geniet ervan deel uit te maken van het huishouden en kan meestal ook goed overweg met andere dieren.
Hun loyaliteit en toewijding in aanvulling op hun grootte betekent dat ze goede waakhonden kunnen zijn, hoewel ze niet agressief mogen zijn en in het bijzijn van hun eigenaren rustig moeten zijn tegenover vreemden. De Berner Sennenhond lijdt doorgaans niet aan verlatingsangst, hoewel het vermijden van dit, zoals bij alle honden, een kwestie is van een goede training en ervoor zorgen dat ze niet regelmatig voor langere tijd alleen worden gelaten.
De Berner Sennenhond heeft een goed karakter en gewillig karakter en wordt gemotiveerd door voedsel dat kan helpen, ondanks dat het ras over het algemeen gemakkelijk te trainen is. Dit is gedeeltelijk te wijten aan hun verleden als werkhond, en betekent dat het terugroepen van trainingen doorgaans geen probleem is. Het ras leert ook snel als het gaat om huistraining, vooral als ze voldoende toegang hebben tot de buitenruimte.
Het hebben van een pup is een fulltime baan! U moet de hele dag toezicht houden en de hond leren wat wel en niet mag. Honden doen stoute dingen omdat ze niet weten dat het stout is. Het is namelijk heel moeilijk om een pup te zijn. Voorbeeld: buiten bijt je op een stuk hout, dat mag, want dat hout heet ‘tak’. Binnen bijt je op een stuk hout, dat mag niet, want dat hout heet ‘tafelpoot’. Snapt u? Zo moeilijk is het voor een pup.
Vaak hoor je zeggen: “ik heb een lieve pup, maar hij luistert niet”. Nou, dat klopt dus totaal niet. Hij luistert wel, maar hij weet niet wat u zegt! Een pup kent geen taal, weet dus niet wat die klanken die uit uw mond komen betekenen. Denkt uzelf eens in zijn plaats: u staat op een station in Moskou, u luistert heel goed…… maar u heeft geen idee wat er met al die klanken bedoeld wordt!
Ga dus zo snel mogelijk met uw pup naar een cursus bij de plaatselijke kynologenclub of hondenvereniging. Daar kunt u leren hoe ú iets aan uw hond kunt leren. Zoek een cursus waar u leert het positieve gedrag van uw hond te belonen en negatief gedrag (weglopen of uitvallen naar andere honden bijvoorbeeld) te voorkomen of te beëindigen. Door iedere dag een aantal keren met de pup te oefenen en hem met iets lekkers te belonen (de Berner heeft ‘the will to eat’) zal hij snel leren. En dat is belangrijk, want uw Bernerpup groeit snel en wordt HEEL groot en HEEL sterk. Voordat hij u fysiek de baas is moet u hem dus leren netjes aan de lijn te lopen, bijvoorbeeld.
Ook een veel gehoorde vraag: “hoe moet je een pup straffen?” Niet! U moet hem leren wat niet mag en daarbij is het woord nee bijzonder handig. Bedenk dat als er speeltjes op de grond liggen die hij mag pakken en uw schoenen staan daar ook, dat de pup niet het besef heeft dat schoenen geen speeltjes zijn. Ofwel: zorg dat alles wat de pup niet mag vernielen (telefoon, afstandsbediening, kinderspeelgoed) niet binnen zijn bereik ligt.
De pup heeft geen idee van waarde, dus als hij een snipperdag heeft, pakt hij net zo makkelijk een nieuw boek als een oude krant. Aan u de schone taak dit te voorkomen. Kunt u even geen toezicht houden, zorg dan dat de pup op een plek is waar hij zichzelf (elektriciteitsdraden!) en uw spullen geen schade kan doen. Een bench is een veilige plek maar het moet geen puppen gevangenis worden. En een pup is géén parkiet, dus iedere dag uren in een bench is géén leven.
Nog eentje: “mijn pup kan niet alleen zijn”. Een hond is een roedeldier, leeft dus in een groep. Dat kan een groep honden zijn, maar ook uw gezin. Van nature kan een hond dus niet alleen zijn, maar hij kan het wél leren. Komen we weer even terug op de fulltime baan uit de eerste alinea. Voor het leren alleen zijn moet u tijd uittrekken. De pup dus steeds iets langer alleen laten, rustig opbouwen. Wat in ieder geval al een goed begin is, is dat u de pup niet de hele dag achter u aan laat lopen (mee naar de wc bijvoorbeeld). Doe rustig de kamer- of keukendeur achter u dicht om te voorkomen dat de pup u overal achtervolgt.
De Berner Sennenhond heeft geen erg lange levensverwachting - ze kunnen wel 10 jaar oud worden, maar hun levensduur is gemiddeld ongeveer 7 - 8 jaar. In Nederland wordt ten zeerste aanbevolen dat vrouwelijke honden geen puppy's jonger dan twee jaar hebben en dat fokkers zich aan de richtlijnen houden.
Heupdysplasie (HD)
Dit is een aandoening waarbij de heupen van de Berner Sennenhond zich op een abnormale manier ontwikkelen. De term omvat verschillende problemen en afwijkingen, maar ze kunnen allemaal leiden tot gewrichtsproblemen en artrose bij oudere honden.
Röntgenfoto's van de heupen worden gescoord door experts bij honden die minstens een jaar oud zijn. Hoe lager de score, hoe minder tekenen van dysplasie er zijn. Hoewel de ZvH genetisch wordt overgedragen, zijn er ook omgevingsfactoren die de aandoening kunnen beïnvloeden.
Elleboogdysplasie
Elleboogdysplasie is een aandoening waarbij de ellebooggewrichten zich abnormaal ontwikkelen, wat uiteindelijk leidt tot gewrichtsproblemen en artritis. Er zit een grote genetische component in de aandoening en idealiter mogen alleen honden met een score van 0 worden gebruikt voor fokdoeleinden.
Histiocytose
Histiocytose is een vorm van snelgroeiende kanker die in verschillende lichaamsweefsels kan voorkomen. Histiocyten zijn een soort immuun cel, die meestal de immuunrespons ondersteunt. Bij Berner Sennenhonden is dit de meest voorkomende vorm van kanker.
Er zijn twee verschillende vormen van de ziekte: een die agressief is en in korte tijd de dood veroorzaakt en een andere die aanvallen veroorzaakt, waarbij de ernst en de aangetaste weefsels kunnen variëren. Op het moment van schrijven is er geen definitieve behandeling voor de ziekte.
Degeneratieve myelopathie
Dit is een aandoening van het ruggenmerg die een verlies van coördinatie in de achterbenen veroorzaakt. Symptomen worden geleidelijk erger totdat honden niet meer kunnen staan. De leeftijd waarop honden worden beïnvloed, de snelheid waarmee de ziekte vordert, kan variëren. Er is een genetische test beschikbaar.
Ooglidproblemen
Ooglidproblemen zijn onder meer: Ectropion en Ectropion , waarbij het ooglid respectievelijk naar binnen of naar buiten rolt. Beide aandoeningen leiden uiteindelijk tot hoornvliesproblemen. Indien onbehandeld, kunnen deze problemen met het gezichtsvermogen veroorzaken.
De behandeling draait om het behandelen van de secundaire hoornvliesproblemen met antibiotica en / of kunstmatige smering. Als het probleem ernstig is, is een operatie vaak nodig om het te corrigeren en verdere schade aan de ogen te voorkomen.
Schattige plaatjes van jonge kinderen met een stevig gebouwde “Bäri” wekken vaak ten onrechte de indruk, dat elke Berner geschikt is als knuffelbeer of levend speelgoed voor kinderen. De meeste Berner sennenhonden zijn zeer goedaardig en tolerant ten opzichte van kinderen. Dit zit echter slechts in beperkte mate in zijn genen; het is mede afhankelijk van zijn vorming. Honden die vooral in de eerste weken van hun leven, maar ook later, positieve ervaringen met kinderen hebben mogen opdoen, zijn meestal erg dol op kinderen. Maar door een gebrekkige of onjuiste vorming, slechte of pijnlijke ervaringen kan zelfs de liefste en meest goedaardige Berner sennenhond tegenover kinderen wantrouwig en terughoudend worden.
Tegenover de kinderen van het eigen gezin is de Berner sennenhond bijzonder zachtaardig en hij neemt ze graag in bescherming tegen vermeende en echte gevaren. Regula Bürgi, die met Berner sennenhonden is opgegroeid, weet te vertellen: “Toen ik ongeveer elf jaar oud was, kocht mijn moeder een reu, die heel groot en sterk werd. Deze hond liet zich door mij leiden als door een toverstaf, zo hecht was onze band. Elke keer als ik voor onze familie iets moest halen in het winkelcentrum van ons dorp, nam ik hem mee. Er mochten dan geen onbekenden naast, voor of achter mij lopen.
En als ik in de winkel aan het inkopen was, liet hij niemand binnen, totdat ik weer naar buiten kwam. Mensen begrepen zijn gegrom al snel.” Dit beschermgedrag rond de eigen kinderen spreekt voor het goede karakter van dit ras, maar kan ook problemen opleveren. Het spreekt voor zich dat kinderen tot een bepaalde leeftijd niet zonder toezicht met een Berner sennenhond alleen gelaten mogen worden, al is die nog zo lief!
Berner Sennenhonden hebben ongeveer een uur tot anderhalf uur wandelen per dag nodig, en een deel van deze tijd moet buiten de lijn worden doorgebracht. Ze zijn over het algemeen kalm, maar werden gefokt als een buitenhond, dus ze moeten voldoende beweging krijgen om ze gelukkig te houden en te voorkomen dat ze overgewicht krijgen. Ze hebben niet de neiging om een groot uithoudingsvermogen te hebben, maar genieten van uitbarstingen van activiteit.
De Berner Sennenhond heeft een zachte en zijdeachtige, maar tegelijkertijd dichte, isolerende vacht die zwaar kan werpen. Ze hebben geen speciale verzorging nodig en een paar keer per week borstelen is voldoende om hun vacht in goede conditie te houden.
Regelmatig poetsen kan nodig zijn wanneer het afstoten het zwaarst is in de lente en de herfst. Sommige honden kunnen vatbaar zijn voor oorproblemen, dus het is raadzaam om hun oren regelmatig te controleren en veterinair advies in te winnen als ze geïrriteerd of vuil lijken.
Een goede Berner Sennen fokker vertelt u graag waar u op moet letten voordat u tot een definitieve keuze overgaat. Wat fokkers allemaal doen om tot een bewust gekozen combinatie te komen, ter behoud van ons mooie ras. Waarom een goede fokker z’n huiswerk doet en soms honderden kilometers zal reizen om de juiste reu te kunnen gebruiken. Waarom rasverenigingen en aankeuringen belangrijk zijn. Wat HD en ED betekent en waarom u dat wilt weten van de ouderdieren. Waarom het belangrijk is om te weten wie de voorouders zijn, hoe oud die zijn geworden en waaraan ze zijn overleden. Wat een stamboom eigenlijk betekent.
Waar u als puppen koper op moet letten voordat u tot aanschaf over gaat. Waarom u als puppen koper eigenlijk ook uw huiswerk moet doen en dat je soms een tijdje moet wachten op een pup. En dat je als puppenkoper niet kunt verwachten dat er een pupje bij jouw om de hoek opgehaald kan worden, maar dat je misschien het land door moet reizen.
Bedenk daarbij wel dat een hond zijn hondenleven lang een deel van je gezin is en dat het echt de moeite waard is om je daar een beetje in te verdiepen. Een rashond komt bij een fokker vandaan die aangesloten is bij een rasvereniging. Van uw rashond krijgt u altijd een stamboom en weet u precies waar uw hondje vandaan komt, wie de voorouders zijn. En als u zich een beetje verdiept in de materie dan weet u ook waarom u dus echt niet een hondje via Marktplaats moet kopen.
0 Reacties