Herkomst: Verenigde Staten
Schofthoogte: De verhouding grootte-gewicht is het belangrijkste, maar gemiddeld zijn reuen 46 tot 48 cm en teven 43 tot 46 cm.
Gewicht: Tussen 18 en 23 kg.
Kleur: Iedere kleur is toegestaan maar black and tan, leverkleurig, meer dan 80% wit en geheel wit worden liever niet gezien.
Verzorging: Zo nu en dan borstelen is voldoende voor de vacht van de American Staffordshire Terriër
Aard: Moedig, waaks, trouw aan het gezin en hard voor zichzelf.
Beweging: De American Staffordshire Terriër heeft veel beweging nodig.
De middelgrote Amerikaanse Staffordshire Terriër is stevig en krachtig en moet goed in elkaar zitten. Hun vacht is kort en kan elke kleur hebben. Tegenwoordig hebben natuurlijke oren en staarten veel de voorkeur boven de ouderwetse bijgesneden oren en gecoupeerde staarten die ze ooit droegen.
Een ras van het type Bull Terriër, de Amerikaanse Staffordshire Terriër wordt door mensen die het kennen gewoonlijk de Amerikaanse Staffordshire Terriër genoemd. Hun verhaal begint in Engeland, halverwege de 19e eeuw, toen hun voorouders, de Bulldog en een verscheidenheid aan Terriërs, vaak werden gebruikt in hondengevechten in het Verenigd Koninkrijk. Hoewel de terriërs fel en dapper waren, misten ze gestalte en omvang; eigenschappen die de Bulldogs van die tijd in schoppen hadden.
Het is bijna onvermijdelijk dat deze twee rassen met elkaar werden gemengd, wat resulteerde in een ras dat destijds bekend stond als een Bull en Terriër. Na verloop van tijd ontwikkelde deze hond zich tot de Bull Terriër; bekend om zijn snelheid, kracht en agressie van honden. De Bull Terrier evolueerde vervolgens naar twee afzonderlijke rassen: de moderne Bull Terriër en de Staffordshire Bull Terriër . Aan het einde van de 19e eeuw werden Staffordshire Terriërs geëxporteerd naar Nederland.
Terwijl sommige werden gebruikt voor hondengevechten, werden vele anderen gebruikt als boerderijhonden en zwijnenjagers. De Amerikaanse versies van dit ras zijn gefokt om groter en zwaarder te zijn dan hun Britse neven. De Raad van beheer erkent de Amerikaanse Staffordshire Terriër en de Staffordshire Bull Terrier als twee verschillende rassen en accepteerde de Amerikaanse Staffordshire Terriër aanvankelijk in hun boeken in 1936.
Door de jaren heen is de Amerikaanse Staffordshire Terriër gefokt om een groot en krachtig hoofd te hebben met een indrukwekkende kaak, waardoor hij fysiek verschilt van de Engelse Staffordshire Bull Terrier. Als het op hun karakter aankomt, hebben mensen met een hoge pijngrens en gruizige vastberadenheid altijd de voorkeur gehad. Hoewel honden aanvankelijk gefokt zouden zijn vanwege hun agressie jegens andere honden, met het verbieden van hondengevechten, is dit niet langer het geval.
Het valt niet te ontkennen dat ze worden geleverd met een 'label' en vaak eigendom zijn van criminelen en misdadigers die profiteren van hun loyaliteit en beschermende aard en hen trainen om overdreven agressief te worden. Helaas, omdat het een ras is dat de voorkeur geniet van onsmakelijke karakters, hebben schuilplaatsen en reddingscentra vaak een groot aantal Amerikaanse Staffordshire Terriers die op zoek zijn naar hun eeuwige thuis dankzij een slechte start in het leven. Het adagium geldt voor de Amerikaanse Staffordshire Terriër: er bestaat niet zoiets als een slecht ras, alleen een slechte eigenaar.
Aanvankelijk gebruikt als vechthond en later als boerenknecht, kan dit ras tegenwoordig worden gezien als werkend voor de politie of als waak- en waakhond. Hun aantrekkelijke eigenschappen reiken echter veel verder dan hun werkvermogen, aangezien dit een hond is waarvan bekend is dat hij een liefdevol en aanhankelijk familiehuisdier is. Aangezien Amerikaanse Staffordshire Terriërs bij verschillende organisaties zijn geregistreerd, is het moeilijk om zeker te weten hoeveel er momenteel bestaan. Binnen Amerika zijn ze onmiskenbaar een van de meer populaire hondenrassen.
Een stevige en zwaar gespierde hond, de Amerikaanse Staffordshire Terriër geeft zeker een intimiderende eerste indruk. Hun brede hoofd heeft een duidelijke stop, sterke kaak en goed ontwikkelde wangspieren. Ze hebben donkere, ronde ogen die niet te dicht bij elkaar horen. Veel leden van het ras hebben bijgesneden oren, hoewel dit uit de gratie raakt en natuurlijke, korte oren de voorkeur hebben.
Hun neus moet zwart van kleur zijn. Hun dikke nek mag geen huidhuid hebben en moet soepel over hun brede schouders lopen. Ze hebben een korte rug die licht afloopt, een brede borst en goed gewelfde ribben. Hun staart mag niet overdreven lang zijn en moet taps toelopen. Ondanks hun omvang moeten ze een gracieuze manier van lopen behouden.
Hun korte, glanzende vacht voelt hard aan. Hoewel elke vachtkleur is toegestaan, worden witte, leverkleurige of zwarte en bruine vachten afgeraden. Vrouwtjes staan tussen 43 cm en 46 cm, terwijl het grotere mannetje een hoogte van 48 cm bereikt. Een typische hond weegt 18 kg tot 27 kg.
Een toegewijde metgezel, Amerikaanse Staffordshire Terriërs zijn mensgericht en beschermend voor degenen van wie ze houden. Moedig en zelfverzekerd, ze zijn vol leven en hebben een groot hart. Door hun intelligentie zijn ze relatief gemakkelijk te trainen; helaas, een eigenschap die door mensen is gemanipuleerd ten nadele van sommige ras leden.
Als de Amerikaanse Staffordshire Terriër eenmaal vanaf zijn jeugd goed wordt begeleid en voldoende gesocialiseerd, kan hij een goede vriend voor kinderen worden. Zoals bij alle honden, hebben ze geen eindeloos geduld en moeten kinderen worden geleerd hoe ze honden als dieren kunnen respecteren.
Zowel als waakhond als als waakhond blinkt dit ras uit, geniet ervan om een taak uit te voeren en blij om hun baas te plezieren. Ze zijn niet iemand die rust tijdens het werk, ze letten constant op hun omgeving, controleren op verdachte activiteiten en reageren onmiddellijk.
Zeer gemakkelijk te trainen, deze gretige hond is slim genoeg om goed te presteren in de meeste hondendisciplines. Dit heeft hun plaats als politiehonden en in zoek- en reddingsacties verzekerd. Het heeft ze historisch gezien ook respect opgeleverd op boerderijen, waar ze dankzij hun trainbaarheid veelzijdige boerenknechten konden worden.
De Amerikaanse Staffordshire Terriër profiteert van een zelfverzekerde meester die ervaring heeft met wat ze doen en die vastberaden en duidelijk is in hun instructies. Negatieve bekrachtiging of gedragingen in de stijl van straf moeten ten koste van alles worden vermeden, omdat ze kunnen leiden tot wrok en een ongelukkige hond.
De Amerikaanse Staffordshire Terriër wordt meestal ongeveer 12 jaar oud en heeft de neiging om van een goede gezondheid te genieten. Een paar voorwaarden om op te letten, zijn onder meer:
Heup- en elleboogdysplasie
De heupgewrichten en ellebooggewrichten zijn essentieel voor een goede mobiliteit, maar zijn bij veel rashonden vaak verre van perfect gevormd. Tekenen kunnen subtiel of schreeuwend duidelijk zijn, afhankelijk van de omvang van de gewrichtsaandoening.
Gezien de genetische component is het van vitaal belang dat bij fokhonden hun elle bogen en heupen worden gescreend en dat potentiële kopers verantwoordelijk handelen en vragen dat deze tests worden uitgevoerd.
Hypothyreoïdie
Een traag werkende schildklier kan leiden tot een verscheidenheid aan vage symptomen, waaronder gewichtstoename, traagheid en terugkerende huidinfecties. Deze endocriene ziekte kan moeilijk te diagnosticeren zijn, omdat vals-positieve resultaten vaak voorkomen bij onwel geworden honden. Zodra de diagnose is gesteld, wordt deze aandoening behandeld met dagelijkse orale medicatie, waarop de respons meestal goed is.
Cerebellaire corticale degeneratie bij volwassenen
Dit is een zeldzame neurologische aandoening die binnen het ras is onderzocht. Symptomen kunnen zijn wiebeling, ganzenstappen en spiertrillingen. Honden zullen mentaal handelen alsof er niets aan de hand is. De aandoening kan worden vermoed als een klein cerebellum wordt gezien op een MRI-scan, maar kan alleen definitief worden gediagnosticeerd bij een necropsie. Er is geen remedie en de behandeling is ondersteunend. In sommige landen is nu een genetische test beschikbaar voor deze ziekte.
Dit is een hond die zich goed kan aanpassen aan het leven in een klein huis als hij eenmaal voldoende beweging heeft gekregen. Ze houden van de mogelijkheid om hun territorium rond te dwalen in een omheinde tuin en vinden het ook leuk om naar buiten te worden genomen tijdens wandelingen en trektochten. Ze mogen niet worden losgelaten in het openbaar (tenzij ze zeer goed getraind en gesocialiseerd zijn) vanwege het risico van agressie van honden tot honden en de mogelijkheid dat ze andere honden, met name kleine, ernstig verwonden.
De Amerikaanse Staffordshire Terriër houdt van lange en interactieve speelsessies met zijn gezin en moet de kans krijgen om te pronken met zijn intelligentie, puzzels op te lossen en deel te nemen aan behendigheid en gehoorzaamheid. Het zou niet voldoende zijn als een eigenaar zijn Amerikaanse Staffordshire Terriër gewoon de hele dag in de tuin laat staan, omdat hij zich waarschijnlijk zal vervelen en gefrustreerd raakt.
Een zachte borstel kan worden gebruikt om hun natuurlijke oliën eenmaal per week over hun vacht te verdelen, maar verdere verzorging is niet echt nodig. Hoewel hun oren niet vatbaar zijn voor infecties, moeten ze schoon en droog worden gehouden. Klauwen moeten mogelijk van tijd tot tijd worden getrimd, vooral als de hond beperkt is tot zacht grasland en niet op trottoirs of wegen loopt.
0 Reacties